պարտիմ
See also: պարտեմ
Old Armenian edit
Etymology edit
From պարտ (part).
Verb edit
պարտիմ • (partim)
- to owe, to contract debts, to become indebted, to be bound
- to be obliged, beholden to
- ought, must
- mediopassive of պարտեմ (partem)
Conjugation edit
mediopassive
| infinitive | պարտել, պարտիլ* (partel, partil*) | participle | պարտեցեալ (partecʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | պարտեց- (partecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | պարտիմ (partim) | պարտիս (partis) | պարտի (parti) | պարտիմք (partimkʻ) | պարտիք (partikʻ) | պարտին (partin) | |
| imperfect | պարտէի (partēi) | պարտէիր (partēir) | պարտէր (partēr) | պարտէաք (partēakʻ) | պարտէիք (partēikʻ) | պարտէին (partēin) | |
| aorist | — | — | — | — | — | — | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | պարտիցիմ (particʻim) | պարտիցիս (particʻis) | պարտիցի (particʻi) | պարտիցիմք (particʻimkʻ) | պարտիցիք (particʻikʻ) | պարտիցին (particʻin) | |
| aorist | պարտեցայց (partecʻaycʻ) | պարտեսցիս (partescʻis) | պարտեսցի (partescʻi) | — | — | — | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | — | — | — | — | — | |
| cohortative | — | — | — | — | — | — | |
| prohibitive | — | — | — | — | — | — | |
| the verb is defective the conjugation of the related verb պարտիմ (partim, “to lose”) is not defective; see it in պարտեմ (partem) | |||||||
References edit
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “պարտիմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy