քարտակատեմ
Old Armenian edit
Alternative forms edit
- քարկատեմ (kʻarkatem)
- քարտաւատեմ (kʻartawatem)
Etymology edit
According to J̌ahukyan, from *քարտակ (*kʻartak) + -ատ- (-at-), from Middle Persian kltk' (kardag, “division, section, portion”), from [script needed] (kart-, “to cut”). The word is thus parallel to կտրատեմ (ktratem).
Verb edit
քարտակատեմ • (kʻartakatem)
- (transitive) to cut up, to chop; to split
Conjugation edit
active
| infinitive | քարտակատել (kʻartakatel) | participle | քարտակատեցեալ, քարտակատեալ (kʻartakatecʻeal, kʻartakateal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | քարտակատեց- (kʻartakatecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քարտակատեմ (kʻartakatem) | քարտակատես (kʻartakates) | քարտակատէ (kʻartakatē) | քարտակատեմք (kʻartakatemkʻ) | քարտակատէք (kʻartakatēkʻ) | քարտակատեն (kʻartakaten) | |
| imperfect | քարտակատէի, քարտակատեի* (kʻartakatēi, kʻartakatei*) | քարտակատէիր, քարտակատեիր* (kʻartakatēir, kʻartakateir*) | քարտակատէր (kʻartakatēr) | քարտակատէաք, քարտակատեաք* (kʻartakatēakʻ, kʻartakateakʻ*) | քարտակատէիք, քարտակատեիք* (kʻartakatēikʻ, kʻartakateikʻ*) | քարտակատէին, քարտակատեին* (kʻartakatēin, kʻartakatein*) | |
| aorist | քարտակատեցի (kʻartakatecʻi) | քարտակատեցեր (kʻartakatecʻer) | քարտակատեաց (kʻartakateacʻ) | քարտակատեցաք (kʻartakatecʻakʻ) | քարտակատեցէք, քարտակատեցիք (kʻartakatecʻēkʻ, kʻartakatecʻikʻ) | քարտակատեցին (kʻartakatecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քարտակատիցեմ (kʻartakaticʻem) | քարտակատիցես (kʻartakaticʻes) | քարտակատիցէ (kʻartakaticʻē) | քարտակատիցեմք (kʻartakaticʻemkʻ) | քարտակատիցէք (kʻartakaticʻēkʻ) | քարտակատիցեն (kʻartakaticʻen) | |
| aorist | քարտակատեցից (kʻartakatecʻicʻ) | քարտակատեսցես (kʻartakatescʻes) | քարտակատեսցէ (kʻartakatescʻē) | քարտակատեսցուք (kʻartakatescʻukʻ) | քարտակատեսջիք (kʻartakatesǰikʻ) | քարտակատեսցեն (kʻartakatescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | քարտակատեա՛ (kʻartakateá) | — | — | քարտակատեցէ՛ք (kʻartakatecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | քարտակատեսջի՛ր (kʻartakatesǰír) | — | — | քարտակատեսջի՛ք (kʻartakatesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ քարտակատեր (mí kʻartakater) | — | — | մի՛ քարտակատէք (mí kʻartakatēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
References edit
- Ačaṙean, Hračʻeay (1979) “քարտակատեմ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume IV, Yerevan: University Press, page 564b
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1837) “քարտակատեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), volume II, Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 1000
- J̌ahukyan, Geworg (1991) “Stugabanutʻyunner [Etymologies]”, in Patma-banasirakan handes [Historical-Philological Journal][1] (in Armenian), number 2, Yerevan: Academy Press, pages 43–44