מעגן

Hebrew

Root
ע־ג־ן (ʿ-g-n)

Noun

מַעֲגָן • (ma'agán) m

1. dock

Yiddish

Etymology

From Middle High German mugen, from Old High German mugan, from Proto-West Germanic *magan, from Proto-Germanic *maganą, from Proto-Indo-European *(me)mógʰe. Compare German mögen.

Verb

מעגן • (megn)

1. may, to be possible that, to be allowed to

Conjugation

Conjugation of מעגן

infinitive	מעגן megn
present participle	מעגנדיק megndik
past participle	געמעגט gemegt
auxiliary	האָבן hobn
present	איך מעג ikh meg	מיר מעגן mir megn
	דו מעגסט du megst	איר מעגט ir megt
	ער מעג er meg	זיי מעגן zey megn
imperative	מעג (דו) meg (du)	מעגט (איר) megt (ir)
Composed forms past איך האָב געמעגט ikh hob gemegt מיר האָבן געמעגט mir hobn gemegt דו האָסט געמעגט du host gemegt איר האָט געמעגט ir hot gemegt ער האָט געמעגט er hot gemegt זיי האָבן געמעגט zey hobn gemegt pluperfect איך האָב געהאַט געמעגט ikh hob gehat gemegt מיר האָבן געהאַט געמעגט mir hobn gehat gemegt דו האָסט געהאַט געמעגט du host gehat gemegt איר האָט געהאַט געמעגט ir hot gehat gemegt ער האָט געהאַט געמעגט er hot gehat gemegt זיי האָבן געהאַט געמעגט zey hobn gehat gemegt future איך וועל מעגן ikh vel megn מיר וועלן מעגן mir veln megn דו וועסט מעגן du vest megn איר וועט מעגן ir vet megn ער וועט מעגן er vet megn זיי וועלן מעגן zey veln megn future perfect איך וועל האָבן געמעגט ikh vel hobn gemegt מיר וועלן האָבן געמעגט mir veln hobn gemegt דו וועסט האָבן געמעגט du vest hobn gemegt איר וועט האָבן געמעגט ir vet hobn gemegt ער וועט האָבן געמעגט er vet hobn gemegt זיי וועלן האָבן געמעגט zey veln hobn gemegt