Yiddish

edit

Etymology

edit

From Middle High German polieren, from Old French polir. Cognate with German polieren.

Pronunciation

edit

Verb

edit

פּאָלירן (polirn) (past participle פּאָלירט (polirt))

  1. to polish, to shine, to burnish

Conjugation

edit
Conjugation of פּאָלירן
infinitive פּאָלירן
polirn
present participle פּאָלירנדיק
polirndik
past participle פּאָלירט
polirt
auxiliary האָבן
hobn
present איך פּאָליר
ikh polir
מיר פּאָלירן
mir polirn
דו פּאָלירסט
du polirst
איר פּאָלירט
ir polirt
ער פּאָלירט
er polirt
זיי פּאָלירן
zey polirn
imperative פּאָליר (דו)
polir (du)
פּאָלירט (איר)
polirt (ir)
Composed forms
past איך האָב פּאָלירט
ikh hob polirt
מיר האָבן פּאָלירט
mir hobn polirt
דו האָסט פּאָלירט
du host polirt
איר האָט פּאָלירט
ir hot polirt
ער האָט פּאָלירט
er hot polirt
זיי האָבן פּאָלירט
zey hobn polirt
pluperfect איך האָב געהאַט פּאָלירט
ikh hob gehat polirt
מיר האָבן געהאַט פּאָלירט
mir hobn gehat polirt
דו האָסט געהאַט פּאָלירט
du host gehat polirt
איר האָט געהאַט פּאָלירט
ir hot gehat polirt
ער האָט געהאַט פּאָלירט
er hot gehat polirt
זיי האָבן געהאַט פּאָלירט
zey hobn gehat polirt
future איך וועל פּאָלירן
ikh vel polirn
מיר וועלן פּאָלירן
mir veln polirn
דו וועסט פּאָלירן
du vest polirn
איר וועט פּאָלירן
ir vet polirn
ער וועט פּאָלירן
er vet polirn
זיי וועלן פּאָלירן
zey veln polirn
future perfect איך וועל האָבן פּאָלירט
ikh vel hobn polirt
מיר וועלן האָבן פּאָלירט
mir veln hobn polirt
דו וועסט האָבן פּאָלירט
du vest hobn polirt
איר וועט האָבן פּאָלירט
ir vet hobn polirt
ער וועט האָבן פּאָלירט
er vet hobn polirt
זיי וועלן האָבן פּאָלירט
zey veln hobn polirt

Derived terms

edit