See also: ارق and أرق

Arabic

edit

Verb

edit

آرَقَ (ʔāraqa) IV (non-past يُؤْرِقُ (yuʔriqu), verbal noun إِيرَاق (ʔīrāq))

  1. to make sleepless
    • a. 529, Taʔabbaṭa Sharran, edited by علي ذو الفقار شاكر, ديوان تأبط شرًّا وأخباره, 1st edition, Beirut, Lebanon: دار الغرب الإسلامي, published 1984, page 14:
      يَا عِيدُ مَا لَكَ مِنْ شَوْقٍ وَإِيرَاقِ / وَمَرِّ طَيْفٍ عَلَى الْأَهْوَالِ طَرَّاقِ
      yā ʕīdu mā laka min šawqin wa-ʔīrāqi / wa-marri ṭayfin ʕalā l-ʔahwāli ṭarrāqi
      (please add an English translation of this quotation)
    • a. 965, Al-Mutanabbī, chapter 162, in ʔAbū al-Baqāʔ al-ʕUkbariyy, edited by Ibrāhīm al-Abyārī, Muṣṭafā as-Saqqā, and ʕAbd al-Ḥafīẓ Šalabī, ديوان أبي الطيب المتنبي بشرح أبي البقاء العكبري, volume 2, Beirut, Lebanon: Dār Al-Maʔrifah, published 1978, →OCLC, page 364, line 10:
      كَاثَرَتْ نَاهِلَ الْأَمِيرِ مَنَ الْمَا / لِ بِمَا نَوَّلَتْ مِنَ الْإِيرَاقِ
      kāṯarat nāhila l-ʔamīri mana l-mā / li bimā nawwalat mina l-ʔīrāqi
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

edit
Conjugation of آرَقَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِيرَاق)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِيرَاق
ʔīrāq
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُؤْرِق
muʔriq
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُؤْرَق
muʔraq
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m آرَقْتُ
ʔāraqtu
آرَقْتَ
ʔāraqta
آرَقَ
ʔāraqa
آرَقْتُمَا
ʔāraqtumā
آرَقَا
ʔāraqā
آرَقْنَا
ʔāraqnā
آرَقْتُمْ
ʔāraqtum
آرَقُوا
ʔāraqū
f آرَقْتِ
ʔāraqti
آرَقَتْ
ʔāraqat
آرَقَتَا
ʔāraqatā
آرَقْتُنَّ
ʔāraqtunna
آرَقْنَ
ʔāraqna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُورِقُ
ʔūriqu
تُؤْرِقُ
tuʔriqu
يُؤْرِقُ
yuʔriqu
تُؤْرِقَانِ
tuʔriqāni
يُؤْرِقَانِ
yuʔriqāni
نُؤْرِقُ
nuʔriqu
تُؤْرِقُونَ
tuʔriqūna
يُؤْرِقُونَ
yuʔriqūna
f تُؤْرِقِينَ
tuʔriqīna
تُؤْرِقُ
tuʔriqu
تُؤْرِقَانِ
tuʔriqāni
تُؤْرِقْنَ
tuʔriqna
يُؤْرِقْنَ
yuʔriqna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُورِقَ
ʔūriqa
تُؤْرِقَ
tuʔriqa
يُؤْرِقَ
yuʔriqa
تُؤْرِقَا
tuʔriqā
يُؤْرِقَا
yuʔriqā
نُؤْرِقَ
nuʔriqa
تُؤْرِقُوا
tuʔriqū
يُؤْرِقُوا
yuʔriqū
f تُؤْرِقِي
tuʔriqī
تُؤْرِقَ
tuʔriqa
تُؤْرِقَا
tuʔriqā
تُؤْرِقْنَ
tuʔriqna
يُؤْرِقْنَ
yuʔriqna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُورِقْ
ʔūriq
تُؤْرِقْ
tuʔriq
يُؤْرِقْ
yuʔriq
تُؤْرِقَا
tuʔriqā
يُؤْرِقَا
yuʔriqā
نُؤْرِقْ
nuʔriq
تُؤْرِقُوا
tuʔriqū
يُؤْرِقُوا
yuʔriqū
f تُؤْرِقِي
tuʔriqī
تُؤْرِقْ
tuʔriq
تُؤْرِقَا
tuʔriqā
تُؤْرِقْنَ
tuʔriqna
يُؤْرِقْنَ
yuʔriqna
imperative
الْأَمْر
m آرِقْ
ʔāriq
آرِقَا
ʔāriqā
آرِقُوا
ʔāriqū
f آرِقِي
ʔāriqī
آرِقْنَ
ʔāriqna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُورِقْتُ
ʔūriqtu
أُورِقْتَ
ʔūriqta
أُورِقَ
ʔūriqa
أُورِقْتُمَا
ʔūriqtumā
أُورِقَا
ʔūriqā
أُورِقْنَا
ʔūriqnā
أُورِقْتُمْ
ʔūriqtum
أُورِقُوا
ʔūriqū
f أُورِقْتِ
ʔūriqti
أُورِقَتْ
ʔūriqat
أُورِقَتَا
ʔūriqatā
أُورِقْتُنَّ
ʔūriqtunna
أُورِقْنَ
ʔūriqna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُورَقُ
ʔūraqu
تُؤْرَقُ
tuʔraqu
يُؤْرَقُ
yuʔraqu
تُؤْرَقَانِ
tuʔraqāni
يُؤْرَقَانِ
yuʔraqāni
نُؤْرَقُ
nuʔraqu
تُؤْرَقُونَ
tuʔraqūna
يُؤْرَقُونَ
yuʔraqūna
f تُؤْرَقِينَ
tuʔraqīna
تُؤْرَقُ
tuʔraqu
تُؤْرَقَانِ
tuʔraqāni
تُؤْرَقْنَ
tuʔraqna
يُؤْرَقْنَ
yuʔraqna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُورَقَ
ʔūraqa
تُؤْرَقَ
tuʔraqa
يُؤْرَقَ
yuʔraqa
تُؤْرَقَا
tuʔraqā
يُؤْرَقَا
yuʔraqā
نُؤْرَقَ
nuʔraqa
تُؤْرَقُوا
tuʔraqū
يُؤْرَقُوا
yuʔraqū
f تُؤْرَقِي
tuʔraqī
تُؤْرَقَ
tuʔraqa
تُؤْرَقَا
tuʔraqā
تُؤْرَقْنَ
tuʔraqna
يُؤْرَقْنَ
yuʔraqna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُورَقْ
ʔūraq
تُؤْرَقْ
tuʔraq
يُؤْرَقْ
yuʔraq
تُؤْرَقَا
tuʔraqā
يُؤْرَقَا
yuʔraqā
نُؤْرَقْ
nuʔraq
تُؤْرَقُوا
tuʔraqū
يُؤْرَقُوا
yuʔraqū
f تُؤْرَقِي
tuʔraqī
تُؤْرَقْ
tuʔraq
تُؤْرَقَا
tuʔraqā
تُؤْرَقْنَ
tuʔraqna
يُؤْرَقْنَ
yuʔraqna

Ottoman Turkish

edit
 
آرق

Etymology 1

edit

Inherited from Proto-Turkic *ārïk (ditch, trench, aryk); cognate with Azerbaijani arx, Bashkir арыҡ (arıq), Kazakh арық (aryq), Kyrgyz арык (arık), Tatar арык (arıq), Turkmen āryk and Uzbek ariq.

Alternative forms

edit

Noun

edit

آرق (ark)

  1. irrigation ditch, canal, a long, indentation used to channel water in a field or garden
    Synonyms: جدول (cedvel), خندق (hendek)
Descendants
edit
  • Turkish: ark

Further reading

edit

Etymology 2

edit

Adjective

edit

آرق (arık)

  1. alternative spelling of آریق (arık, lean, thin, emaciated)

Further reading

edit
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Canalis”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[6], Vienna, column 140
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “آرق”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[7], Vienna, column 145
  • Redhouse, James W. (1890) “آرق”, in A Turkish and English Lexicon[8], Constantinople: A. H. Boyajian, page 70