تهمت زدن
Persian
editVerb
edit- to accuse
Conjugation
edit| infinitive | تهمت زدن (tohmat zadán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | تهمت زن (tohmat zan) | ||||||
| past | تهمت زد (tohmat zad) | |||||||
| participle | present | تهمت زننده (tohmat zanandé) | ||||||
| past | تهمت زده (tohmat zadé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | تهمت زنم (tohmat zánam) |
تهمت زنی (tohmat záni) |
تهمت زند (tohmat zánad) |
تهمت زنیم (tohmat zánim) |
تهمت زنید (tohmat zánid) |
تهمت زنند (tohmat zánand) | |
| present (imperfect) | تهمت می‌زنم (tohmat mí-zanam) |
تهمت می‌زنی (tohmat mí-zani) |
تهمت می‌زند (tohmat mí-zanad) |
تهمت می‌زنیم (tohmat mí-zanim) |
تهمت می‌زنید (tohmat mí-zanid) |
تهمت می‌زنند (tohmat mí-zanand) | ||
| present progressive | دارم تهمت می‌زنم (dấram tohmat mí-zanam) |
داری تهمت می‌زنی (dấri tohmat mí-zani) |
دارد تهمت می‌زند (dấrad tohmat mí-zanad) |
داریم تهمت می‌زنیم (dấrim tohmat mí-zanim) |
دارید تهمت می‌زنید (dấrid tohmat mí-zanid) |
دارند تهمت می‌زنند (dấrand tohmat mí-zanand) | ||
| present perfect | تهمت زده‌ام (tohmat zadé-am) |
تهمت زده‌ای (tohmat zadé-i) |
تهمت زده است (tohmat zadé ast) |
تهمت زده‌ایم (tohmat zadé-im) |
تهمت زده‌اید (tohmat zadé-id) |
تهمت زده‌اند (tohmat zadé-and) | ||
| past | تهمت زدم (tohmat zádam) |
تهمت زدی (tohmat zádi) |
تهمت زد (tohmat zad) |
تهمت زدیم (tohmat zádim) |
تهمت زدید (tohmat zádid) |
تهمت زدند (tohmat zádand) | ||
| past (imperfect) | تهمت می‌زدم (tohmat mí-zadam) |
تهمت می‌زدی (tohmat mí-zadi) |
تهمت می‌زد (tohmat mí-zad) |
تهمت می‌زدیم (tohmat mí-zadim) |
تهمت می‌زدید (tohmat mí-zadid) |
تهمت می‌زدند (tohmat mí-zadand) | ||
| past progressive | داشتم تهمت می‌زدم (dấštam tohmat mí-zadam) |
داشتی تهمت می‌زدی (dấšti tohmat mí-zadi) |
داشت تهمت می‌زد (dâšt tohmat mí-zad) |
داشتیم تهمت می‌زدیم (dấštim tohmat mí-zadim) |
داشتید تهمت می‌زدید (dấštid tohmat mí-zadid) |
داشتند تهمت می‌زدند (dấštand tohmat mí-zadand) | ||
| pluperfect | تهمت زده بودم (tohmat zadé búdam) |
تهمت زده بودی (tohmat zadé búdi) |
تهمت زده بود (tohmat zadé bud) |
تهمت زده بودیم (tohmat zadé búdim) |
تهمت زده بودید (tohmat zadé búdid) |
تهمت زده بودند (tohmat zadé búdand) | ||
| future | تهمت خواهم زد (tohmat xâhám zad) |
تهمت خواهی زد (tohmat xâhí zad) |
تهمت خواهد زد (tohmat xâhád zad) |
تهمت خواهیم زد (tohmat xâhím zad) |
تهمت خواهید زد (tohmat xâhíd zad) |
تهمت خواهند زد (tohmat xâhánd zad) | ||
| subjunctive | present | تهمت بزنم (tohmat bézanam) |
تهمت بزنی (tohmat bézani) |
تهمت بزند (tohmat bézanad) |
تهمت بزنیم (tohmat bézanim) |
تهمت بزنید (tohmat bézanid) |
تهمت بزنند (tohmat bézanand) | |
| past | تهمت زده باشم (tohmat zadé bấšam) |
تهمت زده باشی (tohmat zadé bấši) |
تهمت زده باشد (tohmat zadé bấšad) |
تهمت زده باشیم (tohmat zadé bấšim) |
تهمت زده باشید (tohmat zadé bấšid) |
تهمت زده باشند (tohmat zadé bấšand) | ||
| imperative | تهمت بزن (tohmat bézan) |
تهمت بزنید (tohmat bézanid) |
||||||
| infinitive | تهمت زدن (tohmat zadán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | تهمت زن (tohmat zan) | ||||||
| past | تهمت زد (tohmat zad) | |||||||
| participle | present | تهمت زننده (tohmat zanandé) | ||||||
| past | تهمت زده (tohmat zadé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | تهمت زنم (tohmat zánam) |
تهمت زنی (tohmat záni) |
تهمت زنه (tohmat záne) |
تهمت زنیم (tohmat zánim) |
تهمت زنین (tohmat zánin) |
تهمت زنن (tohmat zánan) | |
| present (imperfect) | تهمت می‌زنم (tohmat mí-zanam) |
تهمت می‌زنی (tohmat mí-zani) |
تهمت می‌زنه (tohmat mí-zane) |
تهمت می‌زنیم (tohmat mí-zanim) |
تهمت می‌زنین (tohmat mí-zanin) |
تهمت می‌زنن (tohmat mí-zanan) | ||
| present progressive | دارم تهمت می‌زنم (dấram tohmat mí-zanam) |
داری تهمت می‌زنی (dấri tohmat mí-zani) |
داره تهمت می‌زنه (dấre tohmat mí-zane) |
داریم تهمت می‌زنیم (dấrim tohmat mí-zanim) |
دارین تهمت می‌زنین (dấrin tohmat mí-zanin) |
دارن تهمت می‌زنن (dấran tohmat mí-zanan) | ||
| present perfect | تهمت زده‌ام (tohmat zadám) |
تهمت زده‌ای (tohmat zadí) |
تهمت زده (tohmat zadé) |
تهمت زده‌ایم (tohmat zadím) |
تهمت زده‌این (tohmat zadín) |
تهمت زده‌ان (tohmat zadán) | ||
| past | تهمت زدم (tohmat zádam) |
تهمت زدی (tohmat zádi) |
تهمت زد (tohmat zád) |
تهمت زدیم (tohmat zádim) |
تهمت زدین (tohmat zádin) |
تهمت زدن (tohmat zádan) | ||
| past (imperfect) | تهمت می‌زدم (tohmat mí-zadam) |
تهمت می‌زدی (tohmat mí-zadi) |
تهمت می‌زد (tohmat mí-zad) |
تهمت می‌زدیم (tohmat mí-zadim) |
تهمت می‌زدین (tohmat mí-zadin) |
تهمت می‌زدن (tohmat mí-zadan) | ||
| past progressive | داشتم تهمت می‌زدم (dấštam tohmat mí-zadam) |
داشتی تهمت می‌زدی (dấšti tohmat mí-zadi) |
داشت تهمت می‌زد (dấšt tohmat mí-zad) |
داشتیم تهمت می‌زدیم (dấštim tohmat mí-zadim) |
داشتین تهمت می‌زدین (dấštin tohmat mí-zadin) |
داشتن تهمت می‌زدن (dấštan tohmat mí-zadan) | ||
| pluperfect | تهمت زده بودم (tohmat zadé búdam) |
تهمت زده بودی (tohmat zadé búdi) |
تهمت زده بود (tohmat zadé bud) |
تهمت زده بودیم (tohmat zadé búdim) |
تهمت زده بودین (tohmat zadé búdin) |
تهمت زده بودن (tohmat zadé búdan) | ||
| subjunctive | present | تهمت بزنم (tohmat bézanam) |
تهمت بزنی (tohmat bézani) |
تهمت بزنه (tohmat bézane) |
تهمت بزنیم (tohmat bézanim) |
تهمت بزنین (tohmat bézanin) |
تهمت بزنن (tohmat bézanan) | |
| past | تهمت زده باشم (tohmat zadé bấšam) |
تهمت زده باشی (tohmat zadé bấši) |
تهمت زده باشه (tohmat zadé bấše) |
تهمت زده باشیم (tohmat zadé bấšim) |
تهمت زده باشین (tohmat zadé bấšin) |
تهمت زده باشن (tohmat zadé bấšan) | ||
| imperative | تهمت بزن (tohmat bézan) |
تهمت بزنین (tohmat bézanin) |
||||||