زمیندار

Persian

Etymology

A compound of زمین (zamin, “land”) + دار (dâr, suffix indicating ownership).

Noun

زمیندار • (zamindâr)

1. landlord

Descendants

• → Punjabi: ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰ (zimīndār)
• → Urdu: زمیندار (zamīndār)
• → Tamil: ஜமீந்தார் (jamīntār), ஜமீன்தார் (jamīṉtār)

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian زمیندار (zamīn-dār).

Noun

زمیندار • (zamīndār) ? (Hindi spelling ज़मींदार)

1. landlord
2. (historical) zamindar