طات
Ottoman Turkish edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From Proto-Turkic *dāt- (“to taste; taste; sweet, tasty”).
Noun edit
طات • (dat, tat)
Derived terms edit
- طاتلو (datlı, tatlı, “agreeable on the tongue”)
- طاتسز (datsız, tatsız, “tasteless, insipid”)
- طاتسزلق (datsızlık, tatsızlık, “tastelessness, insipidity”)
- طاتمق (datmak, tatmak, “to taste, to degustate”)
Descendants edit
- Turkish: tat (tad-)
References edit
- Kélékian, Diran (1911) “طات”, in Dictionnaire turc-français[1], Constantinople: Mihran, page 788a
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “طات”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[2], Vienna, columns 3062–3063
- Redhouse, James W. (1890) “طات”, in A Turkish and English Lexicon[3], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1219
- Zenker, Julius Theodor (1876) “طات”, in Türkisch-arabisch-persisches Handwörterbuch, volume 2, Leipzig: Wilhelm Engelmann, page 588