طاقت آوردن
Persian
editPronunciation
editVerb
edit- (transitive) to stand, put up with, tolerate
- Synonym: تحمل کردن (tahammol kardan)
Conjugation
edit| infinitive | طاقت آوردن (tâqat âvardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | طاقت آور (tâqat âvar) | ||||||
| past | طاقت آورد (tâqat âvard) | |||||||
| participle | present | طاقت آورنده (tâqat âvarandé) | ||||||
| past | طاقت آورده (tâqat âvardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | طاقت آورم (tâqat âváram) |
طاقت آوری (tâqat âvári) |
طاقت آورد (tâqat âvárad) |
طاقت آوریم (tâqat âvárim) |
طاقت آورید (tâqat âvárid) |
طاقت آورند (tâqat âvárand) | |
| present (imperfect) | طاقت می‌آورم (tâqat mí-âvaram) |
طاقت می‌آوری (tâqat mí-âvari) |
طاقت می‌آورد (tâqat mí-âvarad) |
طاقت می‌آوریم (tâqat mí-âvarim) |
طاقت می‌آورید (tâqat mí-âvarid) |
طاقت می‌آورند (tâqat mí-âvarand) | ||
| present progressive | دارم طاقت می‌آورم (dấram tâqat mí-âvaram) |
داری طاقت می‌آوری (dấri tâqat mí-âvari) |
دارد طاقت می‌آورد (dấrad tâqat mí-âvarad) |
داریم طاقت می‌آوریم (dấrim tâqat mí-âvarim) |
دارید طاقت می‌آورید (dấrid tâqat mí-âvarid) |
دارند طاقت می‌آورند (dấrand tâqat mí-âvarand) | ||
| present perfect | طاقت آورده‌ام (tâqat âvardé-am) |
طاقت آورده‌ای (tâqat âvardé-i) |
طاقت آورده است (tâqat âvardé ast) |
طاقت آورده‌ایم (tâqat âvardé-im) |
طاقت آورده‌اید (tâqat âvardé-id) |
طاقت آورده‌اند (tâqat âvardé-and) | ||
| past | طاقت آوردم (tâqat âvárdam) |
طاقت آوردی (tâqat âvárdi) |
طاقت آورد (tâqat âvard) |
طاقت آوردیم (tâqat âvárdim) |
طاقت آوردید (tâqat âvárdid) |
طاقت آوردند (tâqat âvárdand) | ||
| past (imperfect) | طاقت می‌آوردم (tâqat mí-âvardam) |
طاقت می‌آوردی (tâqat mí-âvardi) |
طاقت می‌آورد (tâqat mí-âvard) |
طاقت می‌آوردیم (tâqat mí-âvardim) |
طاقت می‌آوردید (tâqat mí-âvardid) |
طاقت می‌آوردند (tâqat mí-âvardand) | ||
| past progressive | داشتم طاقت می‌آوردم (dấštam tâqat mí-âvardam) |
داشتی طاقت می‌آوردی (dấšti tâqat mí-âvardi) |
داشت طاقت می‌آورد (dâšt tâqat mí-âvard) |
داشتیم طاقت می‌آوردیم (dấštim tâqat mí-âvardim) |
داشتید طاقت می‌آوردید (dấštid tâqat mí-âvardid) |
داشتند طاقت می‌آوردند (dấštand tâqat mí-âvardand) | ||
| pluperfect | طاقت آورده بودم (tâqat âvardé búdam) |
طاقت آورده بودی (tâqat âvardé búdi) |
طاقت آورده بود (tâqat âvardé bud) |
طاقت آورده بودیم (tâqat âvardé búdim) |
طاقت آورده بودید (tâqat âvardé búdid) |
طاقت آورده بودند (tâqat âvardé búdand) | ||
| future | طاقت خواهم آورد (tâqat xâhám âvard) |
طاقت خواهی آورد (tâqat xâhí âvard) |
طاقت خواهد آورد (tâqat xâhád âvard) |
طاقت خواهیم آورد (tâqat xâhím âvard) |
طاقت خواهید آورد (tâqat xâhíd âvard) |
طاقت خواهند آورد (tâqat xâhánd âvard) | ||
| subjunctive | present | طاقت بیاورم (tâqat bíyâvaram) |
طاقت بیاوری (tâqat bíyâvari) |
طاقت بیاورد (tâqat bíyâvarad) |
طاقت بیاوریم (tâqat bíyâvarim) |
طاقت بیاورید (tâqat bíyâvarid) |
طاقت بیاورند (tâqat bíyâvarand) | |
| past | طاقت آورده باشم (tâqat âvardé bấšam) |
طاقت آورده باشی (tâqat âvardé bấši) |
طاقت آورده باشد (tâqat âvardé bấšad) |
طاقت آورده باشیم (tâqat âvardé bấšim) |
طاقت آورده باشید (tâqat âvardé bấšid) |
طاقت آورده باشند (tâqat âvardé bấšand) | ||
| imperative | طاقت بیاور (tâqat bíyâvar) |
طاقت بیاورید (tâqat bíyâvarid) |
||||||
| infinitive | طاقت آوردن (tâqat âvordán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | طاقت آر (tâqat âr) | ||||||
| past | طاقت آورد (tâqat âvord) | |||||||
| participle | present | طاقت آورنده (tâqat âvarandé) | ||||||
| past | طاقت آورده (tâqat âvordé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | طاقت آرم (tâqat ấram) |
طاقت آری (tâqat ấri) |
طاقت آره (tâqat ấre) |
طاقت آریم (tâqat ấrim) |
طاقت آرین (tâqat ấrin) |
طاقت آرن (tâqat ấran) | |
| present (imperfect) | طاقت می‌آرم (tâqat mí-âram) |
طاقت می‌آری (tâqat mí-âri) |
طاقت می‌آره (tâqat mí-âre) |
طاقت می‌آریم (tâqat mí-ârim) |
طاقت می‌آرین (tâqat mí-ârin) |
طاقت می‌آرن (tâqat mí-âran) | ||
| present progressive | دارم طاقت می‌آرم (dấram tâqat mí-âram) |
داری طاقت می‌آری (dấri tâqat mí-âri) |
داره طاقت می‌آره (dấre tâqat mí-âre) |
داریم طاقت می‌آریم (dấrim tâqat mí-ârim) |
دارین طاقت می‌آرین (dấrin tâqat mí-ârin) |
دارن طاقت می‌آرن (dấran tâqat mí-âran) | ||
| present perfect | طاقت آورده‌ام (tâqat âvordám) |
طاقت آورده‌ای (tâqat âvordí) |
طاقت آورده (tâqat âvordé) |
طاقت آورده‌ایم (tâqat âvordím) |
طاقت آورده‌این (tâqat âvordín) |
طاقت آورده‌ان (tâqat âvordán) | ||
| past | طاقت آوردم (tâqat âvórdam) |
طاقت آوردی (tâqat âvórdi) |
طاقت آورد (tâqat âvórd) |
طاقت آوردیم (tâqat âvórdim) |
طاقت آوردین (tâqat âvórdin) |
طاقت آوردن (tâqat âvórdan) | ||
| past (imperfect) | طاقت می‌آوردم (tâqat mí-âvordam) |
طاقت می‌آوردی (tâqat mí-âvordi) |
طاقت می‌آورد (tâqat mí-âvord) |
طاقت می‌آوردیم (tâqat mí-âvordim) |
طاقت می‌آوردین (tâqat mí-âvordin) |
طاقت می‌آوردن (tâqat mí-âvordan) | ||
| past progressive | داشتم طاقت می‌آوردم (dấštam tâqat mí-âvordam) |
داشتی طاقت می‌آوردی (dấšti tâqat mí-âvordi) |
داشت طاقت می‌آورد (dấšt tâqat mí-âvord) |
داشتیم طاقت می‌آوردیم (dấštim tâqat mí-âvordim) |
داشتین طاقت می‌آوردین (dấštin tâqat mí-âvordin) |
داشتن طاقت می‌آوردن (dấštan tâqat mí-âvordan) | ||
| pluperfect | طاقت آورده بودم (tâqat âvordé búdam) |
طاقت آورده بودی (tâqat âvordé búdi) |
طاقت آورده بود (tâqat âvordé bud) |
طاقت آورده بودیم (tâqat âvordé búdim) |
طاقت آورده بودین (tâqat âvordé búdin) |
طاقت آورده بودن (tâqat âvordé búdan) | ||
| subjunctive | present | طاقت بیارم (tâqat bíyâram) |
طاقت بیاری (tâqat bíyâri) |
طاقت بیاره (tâqat bíyâre) |
طاقت بیاریم (tâqat bíyârim) |
طاقت بیارین (tâqat bíyârin) |
طاقت بیارن (tâqat bíyâran) | |
| past | طاقت آورده باشم (tâqat âvordé bấšam) |
طاقت آورده باشی (tâqat âvordé bấši) |
طاقت آورده باشه (tâqat âvordé bấše) |
طاقت آورده باشیم (tâqat âvordé bấšim) |
طاقت آورده باشین (tâqat âvordé bấšin) |
طاقت آورده باشن (tâqat âvordé bấšan) | ||
| imperative | طاقت بیار (tâqat bíyâr) |
طاقت بیارین (tâqat bíyârin) |
||||||