See also: فروع

Arabic edit

Root
ف ر غ (f-r-ḡ)

Pronunciation edit

Noun edit

فُرُوغ (furūḡ)

  1. verbal noun of فَرَغَ (faraḡa) (form I)

Declension edit

Persian edit

 
Persian Wikipedia has an article on:
Wikipedia fa

Etymology edit

From Middle Persian [script needed] (plwk' /⁠frōg⁠/), from Proto-Iranian *fra- + *ráwčah (light, from Proto-Indo-Iranian *ráwčas, from Proto-Indo-European *lewk-os (light)).

Pronunciation edit

 

Readings
Classical reading? furōğ
Dari reading? furōğ
Iranian reading? foruğ
Tajik reading? furüġ

Noun edit

Dari فروغ
Iranian Persian
Tajik фурӯғ

فروغ (foruğ)

  1. brightness, lustre
    Synonym: روشنی (rowšani)
    • c. 1390, Shams-ud-Dīn Muḥammad Ḥāfiẓ, “Ghazal 12”, in دیوان حافظ [The Divān of Ḥāfiẓ]‎[1]:
      ای فروغِ ماهِ حسن از روی رخشان شما
      آبروی خوبی از چاه زنخدان شما
      ay furôğ-i mâh-i husn az rôy-i raxšân-i šumâ
      âbirôy-i xûbî az čâh-i zanaxdân-i šumâ
      O, the radiance of the moon of grace is from that bright face of yours;
      The dignity of beauty, from the dimple on that chin of yours.
      (Classical Persian transliteration)

Derived terms edit

Descendants edit

  • Urdu: فروغ (furōğ, farōğ)

Proper noun edit

فروغ (foruğ)

  1. a female given name, Forough

References edit