قطع کردن
Persian edit
Verb edit
- (transitive) to interrupt, break off (to disturb or halt an ongoing process or action temporarily or permanently)
- (transitive) to cut off, stop, interrupt (for example, the power supply, the Internet connection)
- (transitive) to cut down (a tree)
Conjugation edit
| infinitive | قطع کردن (qat' kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | قطع کن (qat' kon) | ||||||
| past | قطع کرد (qat' kard) | |||||||
| participle | present | قطع کننده (qat' konandé) | ||||||
| past | قطع کرده (qat' kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | قطع کنم (qat' kónam) |
قطع کنی (qat' kóni) |
قطع کند (qat' kónad) |
قطع کنیم (qat' kónim) |
قطع کنید (qat' kónid) |
قطع کنند (qat' kónand) | |
| present (imperfect) | قطع می‌کنم (qat' mí-konam) |
قطع می‌کنی (qat' mí-koni) |
قطع می‌کند (qat' mí-konad) |
قطع می‌کنیم (qat' mí-konim) |
قطع می‌کنید (qat' mí-konid) |
قطع می‌کنند (qat' mí-konand) | ||
| present progressive | دارم قطع می‌کنم (dấram qat' mí-konam) |
داری قطع می‌کنی (dấri qat' mí-koni) |
دارد قطع می‌کند (dấrad qat' mí-konad) |
داریم قطع می‌کنیم (dấrim qat' mí-konim) |
دارید قطع می‌کنید (dấrid qat' mí-konid) |
دارند قطع می‌کنند (dấrand qat' mí-konand) | ||
| present perfect | قطع کرده‌ام (qat' kardé-am) |
قطع کرده‌ای (qat' kardé-i) |
قطع کرده است (qat' kardé ast) |
قطع کرده‌ایم (qat' kardé-im) |
قطع کرده‌اید (qat' kardé-id) |
قطع کرده‌اند (qat' kardé-and) | ||
| past | قطع کردم (qat' kárdam) |
قطع کردی (qat' kárdi) |
قطع کرد (qat' kard) |
قطع کردیم (qat' kárdim) |
قطع کردید (qat' kárdid) |
قطع کردند (qat' kárdand) | ||
| past (imperfect) | قطع می‌کردم (qat' mí-kardam) |
قطع می‌کردی (qat' mí-kardi) |
قطع می‌کرد (qat' mí-kard) |
قطع می‌کردیم (qat' mí-kardim) |
قطع می‌کردید (qat' mí-kardid) |
قطع می‌کردند (qat' mí-kardand) | ||
| past progressive | داشتم قطع می‌کردم (dấštam qat' mí-kardam) |
داشتی قطع می‌کردی (dấšti qat' mí-kardi) |
داشت قطع می‌کرد (dâšt qat' mí-kard) |
داشتیم قطع می‌کردیم (dấštim qat' mí-kardim) |
داشتید قطع می‌کردید (dấštid qat' mí-kardid) |
داشتند قطع می‌کردند (dấštand qat' mí-kardand) | ||
| pluperfect | قطع کرده بودم (qat' kardé búdam) |
قطع کرده بودی (qat' kardé búdi) |
قطع کرده بود (qat' kardé bud) |
قطع کرده بودیم (qat' kardé búdim) |
قطع کرده بودید (qat' kardé búdid) |
قطع کرده بودند (qat' kardé búdand) | ||
| future | قطع خواهم کرد (qat' xâhám kard) |
قطع خواهی کرد (qat' xâhí kard) |
قطع خواهد کرد (qat' xâhád kard) |
قطع خواهیم کرد (qat' xâhím kard) |
قطع خواهید کرد (qat' xâhíd kard) |
قطع خواهند کرد (qat' xâhánd kard) | ||
| subjunctive | present | قطع کنم (qat' konam) |
قطع کنی (qat' koni) |
قطع کند (qat' konad) |
قطع کنیم (qat' konim) |
قطع کنید (qat' konid) |
قطع کنند (qat' konand) | |
| past | قطع کرده باشم (qat' kardé bấšam) |
قطع کرده باشی (qat' kardé bấši) |
قطع کرده باشد (qat' kardé bấšad) |
قطع کرده باشیم (qat' kardé bấšim) |
قطع کرده باشید (qat' kardé bấšid) |
قطع کرده باشند (qat' kardé bấšand) | ||
| imperative | قطع کن (qat' kon) |
قطع کنید (qat' konid) |
||||||
| infinitive | قطع کردن (qat' kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | قطع کن (qat' kon) | ||||||
| past | قطع کرد (qat' kard) | |||||||
| participle | present | قطع کننده (qat' konandé) | ||||||
| past | قطع کرده (qat' kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | قطع کنم (qat' kónam) |
قطع کنی (qat' kóni) |
قطع کنه (qat' kóne) |
قطع کنیم (qat' kónim) |
قطع کنین (qat' kónin) |
قطع کنن (qat' kónan) | |
| present (imperfect) | قطع می‌کنم (qat' mí-konam) |
قطع می‌کنی (qat' mí-koni) |
قطع می‌کنه (qat' mí-kone) |
قطع می‌کنیم (qat' mí-konim) |
قطع می‌کنین (qat' mí-konin) |
قطع می‌کنن (qat' mí-konan) | ||
| present progressive | دارم قطع می‌کنم (dấram qat' mí-konam) |
داری قطع می‌کنی (dấri qat' mí-koni) |
داره قطع می‌کنه (dấre qat' mí-kone) |
داریم قطع می‌کنیم (dấrim qat' mí-konim) |
دارین قطع می‌کنین (dấrin qat' mí-konin) |
دارن قطع می‌کنن (dấran qat' mí-konan) | ||
| present perfect | قطع کرده‌ام (qat' kardám) |
قطع کرده‌ای (qat' kardí) |
قطع کرده (qat' kardé) |
قطع کرده‌ایم (qat' kardím) |
قطع کرده‌این (qat' kardín) |
قطع کرده‌ان (qat' kardán) | ||
| past | قطع کردم (qat' kárdam) |
قطع کردی (qat' kárdi) |
قطع کرد (qat' kárd) |
قطع کردیم (qat' kárdim) |
قطع کردین (qat' kárdin) |
قطع کردن (qat' kárdan) | ||
| past (imperfect) | قطع می‌کردم (qat' mí-kardam) |
قطع می‌کردی (qat' mí-kardi) |
قطع می‌کرد (qat' mí-kard) |
قطع می‌کردیم (qat' mí-kardim) |
قطع می‌کردین (qat' mí-kardin) |
قطع می‌کردن (qat' mí-kardan) | ||
| past progressive | داشتم قطع می‌کردم (dấštam qat' mí-kardam) |
داشتی قطع می‌کردی (dấšti qat' mí-kardi) |
داشت قطع می‌کرد (dấšt qat' mí-kard) |
داشتیم قطع می‌کردیم (dấštim qat' mí-kardim) |
داشتین قطع می‌کردین (dấštin qat' mí-kardin) |
داشتن قطع می‌کردن (dấštan qat' mí-kardan) | ||
| pluperfect | قطع کرده بودم (qat' kardé búdam) |
قطع کرده بودی (qat' kardé búdi) |
قطع کرده بود (qat' kardé bud) |
قطع کرده بودیم (qat' kardé búdim) |
قطع کرده بودین (qat' kardé búdin) |
قطع کرده بودن (qat' kardé búdan) | ||
| subjunctive | present | قطع کنم (qat' konam) |
قطع کنی (qat' koni) |
قطع کنه (qat' kone) |
قطع کنیم (qat' konim) |
قطع کنین (qat' konin) |
قطع کنن (qat' konan) | |
| past | قطع کرده باشم (qat' kardé bấšam) |
قطع کرده باشی (qat' kardé bấši) |
قطع کرده باشه (qat' kardé bấše) |
قطع کرده باشیم (qat' kardé bấšim) |
قطع کرده باشین (qat' kardé bấšin) |
قطع کرده باشن (qat' kardé bấšan) | ||
| imperative | قطع کن (qat' kon) |
قطع کنین (qat' konin) |
||||||