متحد کردن
Persian
editEtymology
editFrom متحد (mottahed, “united”) + کردن (kardan, “to make”).
Pronunciation
edit- (Classical Persian) IPA(key): [mut.ta.hið kaɾ.dan]
- (Iran, formal) IPA(key): [mot̪.t̪ʰæ.ɦed̪̥ kʰʲæɹ.d̪æn]
- (Tajik, formal) IPA(key): [mut̪.t̪ʰä.ɦid̪ kʰäɾ.d̪än]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | muttahiḏ kardan |
| Dari reading? | muttahid kardan |
| Iranian reading? | mottahed kardan |
| Tajik reading? | muttahid kardan |
Verb
editمُتَّحِد کَردَن • (mottahed kardan) (present stem مُتَّحِد کُن (mottahed kon))
- (transitive) to unite; to make united
- Synonym: بر هم آوردن (bar ham âvardan)
Conjugation
edit| infinitive | متحد کردن (mottahed kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | متحد کن (mottahed kon) | ||||||
| past | متحد کرد (mottahed kard) | |||||||
| participle | present | متحد کننده (mottahed konandé) | ||||||
| past | متحد کرده (mottahed kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | متحد کنم (mottahed kónam) |
متحد کنی (mottahed kóni) |
متحد کند (mottahed kónad) |
متحد کنیم (mottahed kónim) |
متحد کنید (mottahed kónid) |
متحد کنند (mottahed kónand) | |
| present (imperfect) | متحد می‌کنم (mottahed mí-konam) |
متحد می‌کنی (mottahed mí-koni) |
متحد می‌کند (mottahed mí-konad) |
متحد می‌کنیم (mottahed mí-konim) |
متحد می‌کنید (mottahed mí-konid) |
متحد می‌کنند (mottahed mí-konand) | ||
| present progressive | دارم متحد می‌کنم (dấram mottahed mí-konam) |
داری متحد می‌کنی (dấri mottahed mí-koni) |
دارد متحد می‌کند (dấrad mottahed mí-konad) |
داریم متحد می‌کنیم (dấrim mottahed mí-konim) |
دارید متحد می‌کنید (dấrid mottahed mí-konid) |
دارند متحد می‌کنند (dấrand mottahed mí-konand) | ||
| present perfect | متحد کرده‌ام (mottahed kardé-am) |
متحد کرده‌ای (mottahed kardé-i) |
متحد کرده است (mottahed kardé ast) |
متحد کرده‌ایم (mottahed kardé-im) |
متحد کرده‌اید (mottahed kardé-id) |
متحد کرده‌اند (mottahed kardé-and) | ||
| past | متحد کردم (mottahed kárdam) |
متحد کردی (mottahed kárdi) |
متحد کرد (mottahed kard) |
متحد کردیم (mottahed kárdim) |
متحد کردید (mottahed kárdid) |
متحد کردند (mottahed kárdand) | ||
| past (imperfect) | متحد می‌کردم (mottahed mí-kardam) |
متحد می‌کردی (mottahed mí-kardi) |
متحد می‌کرد (mottahed mí-kard) |
متحد می‌کردیم (mottahed mí-kardim) |
متحد می‌کردید (mottahed mí-kardid) |
متحد می‌کردند (mottahed mí-kardand) | ||
| past progressive | داشتم متحد می‌کردم (dấštam mottahed mí-kardam) |
داشتی متحد می‌کردی (dấšti mottahed mí-kardi) |
داشت متحد می‌کرد (dâšt mottahed mí-kard) |
داشتیم متحد می‌کردیم (dấštim mottahed mí-kardim) |
داشتید متحد می‌کردید (dấštid mottahed mí-kardid) |
داشتند متحد می‌کردند (dấštand mottahed mí-kardand) | ||
| pluperfect | متحد کرده بودم (mottahed kardé búdam) |
متحد کرده بودی (mottahed kardé búdi) |
متحد کرده بود (mottahed kardé bud) |
متحد کرده بودیم (mottahed kardé búdim) |
متحد کرده بودید (mottahed kardé búdid) |
متحد کرده بودند (mottahed kardé búdand) | ||
| future | متحد خواهم کرد (mottahed xâhám kard) |
متحد خواهی کرد (mottahed xâhí kard) |
متحد خواهد کرد (mottahed xâhád kard) |
متحد خواهیم کرد (mottahed xâhím kard) |
متحد خواهید کرد (mottahed xâhíd kard) |
متحد خواهند کرد (mottahed xâhánd kard) | ||
| subjunctive | present | متحد کنم (mottahed konam) |
متحد کنی (mottahed koni) |
متحد کند (mottahed konad) |
متحد کنیم (mottahed konim) |
متحد کنید (mottahed konid) |
متحد کنند (mottahed konand) | |
| past | متحد کرده باشم (mottahed kardé bấšam) |
متحد کرده باشی (mottahed kardé bấši) |
متحد کرده باشد (mottahed kardé bấšad) |
متحد کرده باشیم (mottahed kardé bấšim) |
متحد کرده باشید (mottahed kardé bấšid) |
متحد کرده باشند (mottahed kardé bấšand) | ||
| imperative | متحد کن (mottahed kon) |
متحد کنید (mottahed konid) |
||||||
| infinitive | متحد کردن (mottahed kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | متحد کن (mottahed kon) | ||||||
| past | متحد کرد (mottahed kard) | |||||||
| participle | present | متحد کننده (mottahed konandé) | ||||||
| past | متحد کرده (mottahed kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | متحد کنم (mottahed kónam) |
متحد کنی (mottahed kóni) |
متحد کنه (mottahed kóne) |
متحد کنیم (mottahed kónim) |
متحد کنین (mottahed kónin) |
متحد کنن (mottahed kónan) | |
| present (imperfect) | متحد می‌کنم (mottahed mí-konam) |
متحد می‌کنی (mottahed mí-koni) |
متحد می‌کنه (mottahed mí-kone) |
متحد می‌کنیم (mottahed mí-konim) |
متحد می‌کنین (mottahed mí-konin) |
متحد می‌کنن (mottahed mí-konan) | ||
| present progressive | دارم متحد می‌کنم (dấram mottahed mí-konam) |
داری متحد می‌کنی (dấri mottahed mí-koni) |
داره متحد می‌کنه (dấre mottahed mí-kone) |
داریم متحد می‌کنیم (dấrim mottahed mí-konim) |
دارین متحد می‌کنین (dấrin mottahed mí-konin) |
دارن متحد می‌کنن (dấran mottahed mí-konan) | ||
| present perfect | متحد کرده‌ام (mottahed kardám) |
متحد کرده‌ای (mottahed kardí) |
متحد کرده (mottahed kardé) |
متحد کرده‌ایم (mottahed kardím) |
متحد کرده‌این (mottahed kardín) |
متحد کرده‌ان (mottahed kardán) | ||
| past | متحد کردم (mottahed kárdam) |
متحد کردی (mottahed kárdi) |
متحد کرد (mottahed kárd) |
متحد کردیم (mottahed kárdim) |
متحد کردین (mottahed kárdin) |
متحد کردن (mottahed kárdan) | ||
| past (imperfect) | متحد می‌کردم (mottahed mí-kardam) |
متحد می‌کردی (mottahed mí-kardi) |
متحد می‌کرد (mottahed mí-kard) |
متحد می‌کردیم (mottahed mí-kardim) |
متحد می‌کردین (mottahed mí-kardin) |
متحد می‌کردن (mottahed mí-kardan) | ||
| past progressive | داشتم متحد می‌کردم (dấštam mottahed mí-kardam) |
داشتی متحد می‌کردی (dấšti mottahed mí-kardi) |
داشت متحد می‌کرد (dấšt mottahed mí-kard) |
داشتیم متحد می‌کردیم (dấštim mottahed mí-kardim) |
داشتین متحد می‌کردین (dấštin mottahed mí-kardin) |
داشتن متحد می‌کردن (dấštan mottahed mí-kardan) | ||
| pluperfect | متحد کرده بودم (mottahed kardé búdam) |
متحد کرده بودی (mottahed kardé búdi) |
متحد کرده بود (mottahed kardé bud) |
متحد کرده بودیم (mottahed kardé búdim) |
متحد کرده بودین (mottahed kardé búdin) |
متحد کرده بودن (mottahed kardé búdan) | ||
| subjunctive | present | متحد کنم (mottahed konam) |
متحد کنی (mottahed koni) |
متحد کنه (mottahed kone) |
متحد کنیم (mottahed konim) |
متحد کنین (mottahed konin) |
متحد کنن (mottahed konan) | |
| past | متحد کرده باشم (mottahed kardé bấšam) |
متحد کرده باشی (mottahed kardé bấši) |
متحد کرده باشه (mottahed kardé bấše) |
متحد کرده باشیم (mottahed kardé bấšim) |
متحد کرده باشین (mottahed kardé bấšin) |
متحد کرده باشن (mottahed kardé bấšan) | ||
| imperative | متحد کن (mottahed kon) |
متحد کنین (mottahed konin) |
||||||