محروم
Arabic edit
Root |
---|
ح ر م (ḥ-r-m) |
Etymology edit
Derived from the passive participle of the verb حَرَمَ (ḥarama, “to deprive”).
Pronunciation edit
Adjective edit
مَحْرُوم • (maḥrūm) (feminine مَحْرُومَة (maḥrūma), masculine plural مَحْرُومُونَ (maḥrūmūna), feminine plural مَحْرُومَات (maḥrūmāt))
- passive participle of حَرَمَ (ḥarama)
Declension edit
Declension of adjective مَحْرُوم (maḥrūm)
Singular | Masculine | Feminine | ||
---|---|---|---|---|
basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | مَحْرُوم maḥrūm |
الْمَحْرُوم al-maḥrūm |
مَحْرُومَة maḥrūma |
الْمَحْرُومَة al-maḥrūma |
Nominative | مَحْرُومٌ maḥrūmun |
الْمَحْرُومُ al-maḥrūmu |
مَحْرُومَةٌ maḥrūmatun |
الْمَحْرُومَةُ al-maḥrūmatu |
Accusative | مَحْرُومًا maḥrūman |
الْمَحْرُومَ al-maḥrūma |
مَحْرُومَةً maḥrūmatan |
الْمَحْرُومَةَ al-maḥrūmata |
Genitive | مَحْرُومٍ maḥrūmin |
الْمَحْرُومِ al-maḥrūmi |
مَحْرُومَةٍ maḥrūmatin |
الْمَحْرُومَةِ al-maḥrūmati |
Dual | Masculine | Feminine | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | مَحْرُومَيْن maḥrūmayn |
الْمَحْرُومَيْن al-maḥrūmayn |
مَحْرُومَتَيْن maḥrūmatayn |
الْمَحْرُومَتَيْن al-maḥrūmatayn |
Nominative | مَحْرُومَانِ maḥrūmāni |
الْمَحْرُومَانِ al-maḥrūmāni |
مَحْرُومَتَانِ maḥrūmatāni |
الْمَحْرُومَتَانِ al-maḥrūmatāni |
Accusative | مَحْرُومَيْنِ maḥrūmayni |
الْمَحْرُومَيْنِ al-maḥrūmayni |
مَحْرُومَتَيْنِ maḥrūmatayni |
الْمَحْرُومَتَيْنِ al-maḥrūmatayni |
Genitive | مَحْرُومَيْنِ maḥrūmayni |
الْمَحْرُومَيْنِ al-maḥrūmayni |
مَحْرُومَتَيْنِ maḥrūmatayni |
الْمَحْرُومَتَيْنِ al-maḥrūmatayni |
Plural | Masculine | Feminine | ||
sound masculine plural | sound feminine plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | مَحْرُومِين maḥrūmīn |
الْمَحْرُومِين al-maḥrūmīn |
مَحْرُومَات maḥrūmāt |
الْمَحْرُومَات al-maḥrūmāt |
Nominative | مَحْرُومُونَ maḥrūmūna |
الْمَحْرُومُونَ al-maḥrūmūna |
مَحْرُومَاتٌ maḥrūmātun |
الْمَحْرُومَاتُ al-maḥrūmātu |
Accusative | مَحْرُومِينَ maḥrūmīna |
الْمَحْرُومِينَ al-maḥrūmīna |
مَحْرُومَاتٍ maḥrūmātin |
الْمَحْرُومَاتِ al-maḥrūmāti |
Genitive | مَحْرُومِينَ maḥrūmīna |
الْمَحْرُومِينَ al-maḥrūmīna |
مَحْرُومَاتٍ maḥrūmātin |
الْمَحْرُومَاتِ al-maḥrūmāti |
Descendants edit
Urdu edit
Etymology edit
Borrowed from Classical Persian محروم (mahrūm), from Arabic مَحْرُوم (maḥrūm).
Pronunciation edit
- (Standard Urdu) IPA(key): /məɦ.ɾuːm/, [mɛɦ.ɾuːm]
- Rhymes: -uːm
- Hyphenation: مَح‧رُوم
Adjective edit
مَحْرُوم • (mahrūm) (indeclinable, Hindi spelling महरूम)
Usage notes edit
Most commonly used in the first sense.
Further reading edit
- “محروم”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
- “محروم”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation, 2024.
- Qureshi, Bashir Ahmad (1971) “محروم”, in Kitabistan's 20th Century Standard Dictionary, Lahore: Kitabistan Pub. Co.