Persian

edit

Etymology

edit

Borrowed from Arabic مُقِيم (muqīm).

Pronunciation

edit
 

Readings
Classical reading? muqīm
Dari reading? muqīm
Iranian reading? moğim
Tajik reading? muqim

Noun

edit

مقیم (moqim) (plural مقیمین (moqimin))

  1. resident, inhabitant
    Synonym: ساکن (sâken)
    او مقیم خارج است.
    u moqim-e xârej ast.
    He is residing abroad.
    • c. 1520, Selim I of the Ottoman Empire, edited by Benedek Péri, The Persian Dīvān of Yavuz Sulṭān Selīm, Budapest, Hungary: Research Centre for the Humanities, Eötvös Loránd Research Network, →ISBN, page 89:
      در کنج نامرادی خواهم مقیم گردم
      دردا که در کفم نیست از صبر اختیاری
      dar kunj-i nāmurādī xwāham muqīm gardam
      dardā ki dar kaffam nēst az sabr ixtiyārē
      I shall be a resident in the nook of disappointment;
      Alas that there is no option for patience in my hands!
      (Classical Persian transliteration)

Further reading

edit

Urdu

edit

Etymology

edit

Borrowed from Classical Persian مقیم (muqīm), from Arabic مقيم.

Pronunciation

edit

Noun

edit

مُقِیم (muqīmm (Hindi spelling मुक़ीम)

  1. resident