مينا
See also: مینا
Arabic edit
Alternative forms edit
- مِينَاء (mīnāʔ)
Etymology edit
Borrowed from Middle Persian 𐫖𐫏𐫗𐫇𐫃 (mynwg /mēnōg/, “heaven, paradise; *emerald; *glass”) (whence Classical Persian مینو (mīnō) of the same meaning), from Avestan 𐬨𐬀𐬌𐬥𐬌𐬌𐬎 (mainiiu, “spirit”).
Pronunciation edit
Noun edit
مِينَا • (mīnā) m (plural مَوَانِئ (mawāniʔ))
- glaze
- enamel
- niello
- Synonym: فِضَّة مُحْرَقَة (fiḍḍa muḥraqa)
- dial
Declension edit
Declension of noun مِينَا (mīnā)
Singular | singular invariable | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مِينَا mīnā |
الْمِينَا al-mīnā |
مِينَا mīnā |
Nominative | مِينَا mīnā |
الْمِينَا al-mīnā |
مِينَا mīnā |
Accusative | مِينَا mīnā |
الْمِينَا al-mīnā |
مِينَا mīnā |
Genitive | مِينَا mīnā |
الْمِينَا al-mīnā |
مِينَا mīnā |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | مِينَتَيْن mīnatayn |
الْمِينَتَيْن al-mīnatayn |
مِينَتَيْ mīnatay |
Nominative | مِينَتَانِ mīnatāni |
الْمِينَتَانِ al-mīnatāni |
مِينَتَا mīnatā |
Accusative | مِينَتَيْنِ mīnatayni |
الْمِينَتَيْنِ al-mīnatayni |
مِينَتَيْ mīnatay |
Genitive | مِينَتَيْنِ mīnatayni |
الْمِينَتَيْنِ al-mīnatayni |
مِينَتَيْ mīnatay |
Plural | basic broken plural diptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مَوَانِئ mawāniʔ |
الْمَوَانِئ al-mawāniʔ |
مَوَانِئ mawāniʔ |
Nominative | مَوَانِئُ mawāniʔu |
الْمَوَانِئُ al-mawāniʔu |
مَوَانِئُ mawāniʔu |
Accusative | مَوَانِئَ mawāniʔa |
الْمَوَانِئَ al-mawāniʔa |
مَوَانِئَ mawāniʔa |
Genitive | مَوَانِئَ mawāniʔa |
الْمَوَانِئِ al-mawāniʔi |
مَوَانِئِ mawāniʔi |
Descendants edit
- → Georgian: მინა (mina)
- → Persian: مینا (minâ)
- → Ottoman Turkish: مینا (mina), مینه (mine)
- Turkish: mine
References edit
- Ağa-Oğlu, Mehmet (1946) “The Origin of the Term Mīnā and its Meanings”, in Journal of Near Eastern Studies, volume 5, number 4, , pages 241–256