چایر
Ottoman Turkish edit
Etymology edit
Inherited from Proto-Turkic *čayïr (“meadow; couch grass”); cognate with Azerbaijani çayır.
Noun edit
چایر • (çayır)
Derived terms edit
- چایر اوتی (çayır otu, “meadow grass”)
- چایر صوغوغی (çayır soğuğu, “return of cold weather between April and May”)
- چایر قوشی (çayır kuşu, “lark”)
- چایر پنیری (çayır peniri, “fresh cheese”)
- چایرلاتمق (çayırlatmak, “to cause to graze”)
- چایرلامق (çayırlamak, “to pasture, graze”)
- چایرلانمق (çayırlanmak, “to become a meadow”)
- چایرلق (çayırlık, “meadow-land”)
- چایرلو (çayırlı, “containing meadows”)
Descendants edit
- Turkish: çayır
- → Armenian: չայիր (čʿayir)
- → Macedonian: чаир (čair)
- → Romanian: ceair
- → Zazaki: çayir
Further reading edit
- Çağbayır, Yaşar (2007), “çayır1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 907
- Hindoglu, Artin (1838), “چایر”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français, Vienna: F. Beck, page 178b
- Kélékian, Diran (1911), “چایر”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 466
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Pratum”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum, Vienna, column 1355
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “چایر”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 1571
- Nişanyan, Sevan (2002–), “çayır”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “چایر”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 712