Ottoman Turkish edit

 
چایر

Etymology edit

Inherited from Proto-Turkic *čayïr (meadow; couch grass); cognate with Azerbaijani çayır.

Noun edit

چایر (çayır)

  1. meadow, a field or pasture covered or cultivated with grass
    Synonyms: مرج (merc), یشیللك (yeşillik)

Derived terms edit

Descendants edit

  • Turkish: çayır
  • Armenian: չայիր (čʿayir)
  • Macedonian: чаир (čair)
  • Romanian: ceair
  • Zazaki: çayir

Further reading edit