कामसूत्र

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit कामसूत्र (kā́masūtra).

Proper noun

कामसूत्र • (kāmasūtr) m (Urdu spelling کامسوتر)

1. Kamasutra

Declension

Declension of कामसूत्र (sg-only masc cons-stem)

	singular
direct	कामसूत्र kāmasūtr
oblique	कामसूत्र kāmasūtr
vocative	कामसूत्र kāmasūtr

Sanskrit

Etymology

काम (kāma) +‎ सूत्र (sūtra).

Proper noun

कामसूत्र • (kā́ma-sūtra) n

1. Kamasutra

Declension

Neuter a-stem declension of कामसूत्र
Nom. sg.	कामसूत्रम् (kāmasūtram)
Gen. sg.	कामसूत्रस्य (kāmasūtrasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कामसूत्रम् (kāmasūtram)	कामसूत्रे (kāmasūtre)	कामसूत्राणि (kāmasūtrāṇi)
Vocative	कामसूत्र (kāmasūtra)	कामसूत्रे (kāmasūtre)	कामसूत्राणि (kāmasūtrāṇi)
Accusative	कामसूत्रम् (kāmasūtram)	कामसूत्रे (kāmasūtre)	कामसूत्राणि (kāmasūtrāṇi)
Instrumental	कामसूत्रेण (kāmasūtreṇa)	कामसूत्राभ्याम् (kāmasūtrābhyām)	कामसूत्रैः (kāmasūtraiḥ)
Dative	कामसूत्राय (kāmasūtrāya)	कामसूत्राभ्याम् (kāmasūtrābhyām)	कामसूत्रेभ्यः (kāmasūtrebhyaḥ)
Ablative	कामसूत्रात् (kāmasūtrāt)	कामसूत्राभ्याम् (kāmasūtrābhyām)	कामसूत्रेभ्यः (kāmasūtrebhyaḥ)
Genitive	कामसूत्रस्य (kāmasūtrasya)	कामसूत्रयोः (kāmasūtrayoḥ)	कामसूत्राणाम् (kāmasūtrāṇām)
Locative	कामसूत्रे (kāmasūtre)	कामसूत्रयोः (kāmasūtrayoḥ)	कामसूत्रेषु (kāmasūtreṣu)