कारागार
Hindi edit
Etymology edit
From Sanskrit कारागार (kārāgārá).
Noun edit
कारागार • (kārāgār) m (Urdu spelling کاراگار)
Declension edit
Declension of कारागार (masc cons-stem)
References edit
- John T. Platts (2012 August 20 (last accessed)) “A Dictionary of Urdu, Classical Hindi, and English”, in (Please provide the book title or journal name)[1]
Sanskrit edit
Etymology edit
Compounded from कारा (kārā, “imprisonment”) + आगार (āgāra, “place”).
Pronunciation edit
Noun edit
कारागार • (kārāgārá) stem, n
Declension edit
Neuter a-stem declension of कारागार (kārāgāra) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | कारागारम् kārāgāram |
कारागारे kārāgāre |
कारागाराणि / कारागारा¹ kārāgārāṇi / kārāgārā¹ |
Vocative | कारागार kārāgāra |
कारागारे kārāgāre |
कारागाराणि / कारागारा¹ kārāgārāṇi / kārāgārā¹ |
Accusative | कारागारम् kārāgāram |
कारागारे kārāgāre |
कारागाराणि / कारागारा¹ kārāgārāṇi / kārāgārā¹ |
Instrumental | कारागारेण kārāgāreṇa |
कारागाराभ्याम् kārāgārābhyām |
कारागारैः / कारागारेभिः¹ kārāgāraiḥ / kārāgārebhiḥ¹ |
Dative | कारागाराय kārāgārāya |
कारागाराभ्याम् kārāgārābhyām |
कारागारेभ्यः kārāgārebhyaḥ |
Ablative | कारागारात् kārāgārāt |
कारागाराभ्याम् kārāgārābhyām |
कारागारेभ्यः kārāgārebhyaḥ |
Genitive | कारागारस्य kārāgārasya |
कारागारयोः kārāgārayoḥ |
कारागाराणाम् kārāgārāṇām |
Locative | कारागारे kārāgāre |
कारागारयोः kārāgārayoḥ |
कारागारेषु kārāgāreṣu |
Notes |
|