Hindi

edit

Etymology

edit

Learned borrowing from Sanskrit दुर्गति (durgati).

Pronunciation

edit
  • (Delhi) IPA(key): /d̪ʊɾ.ɡə.t̪iː/, [d̪ʊɾ.ɡɐ.t̪iː]

Noun

edit

दुर्गति (durgatif

  1. predicament
  2. misery
    Synonyms: see Thesaurus:ग़रीबी
  3. distress

Declension

edit

References

edit

Marathi

edit

Etymology

edit

Learned borrowing from Sanskrit दुर्गति (durgati).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /d̪uɾ.ɡə.t̪i/, [d̪uɾ.ɡə.t̪iː]

Noun

edit

दुर्गति (durgatif

  1. pickle, plight, predicament, trouble

References

edit
  • Berntsen Date, Molesworth, Tulpule/Feldhaus Vaze (2022) “दुर्गति”, in Digital Dictionaries of South Asia

Nepali

edit

Etymology

edit

Learned borrowing from Sanskrit दुर्गति (durgati).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [d̪urɡʌt̪i]
  • Phonetic Devanagari: दुर्गति

Noun

edit

दुर्गति (durgati)

  1. affliction, catastrophe
  2. misery

Declension

edit
Declension of दुर्गति
Singular Plural
nominative दुर्गति [d̪urɡʌt̪i] दुर्गतिहरू [d̪urɡʌt̪iɦʌɾu]
accusative दुर्गतिलाई [d̪urɡʌt̪iläi] दुर्गतिहरूलाई [d̪urɡʌt̪iɦʌɾuläi]
instrumental/ergative दुर्गतिले [d̪urɡʌt̪ile] दुर्गतिहरूले [d̪urɡʌt̪iɦʌɾule]
dative दुर्गतिलाई [d̪urɡʌt̪iläi] दुर्गतिहरूलाई [d̪urɡʌt̪iɦʌɾuläi]
ablative दुर्गतिबाट [d̪urɡʌt̪ibäʈʌ] दुर्गतिहरूबाट [d̪urɡʌt̪iɦʌɾubäʈʌ]
genitive दुर्गतिको [d̪urɡʌt̪iko] दुर्गतिहरूको [d̪urɡʌt̪iɦʌɾuko]
locative दुर्गतिमा [d̪urɡʌt̪imä] दुर्गतिहरूमा [d̪urɡʌt̪iɦʌɾumä]
Notes:
  • -को (-ko) becomes:
    • -का (-kā) when followed by a plural noun.
    • -की (-kī) when followed by a feminine noun.

References

edit

Sanskrit

edit

Etymology

edit

दुर् (dur) +‎ गति (gati).

Pronunciation

edit

Noun

edit

दुर्गति (durgati) stemf

  1. distress, misfortune
  2. poverty

Declension

edit
Feminine i-stem declension of दुर्गति (durgati)
Singular Dual Plural
Nominative दुर्गतिः
durgatiḥ
दुर्गती
durgatī
दुर्गतयः
durgatayaḥ
Vocative दुर्गते
durgate
दुर्गती
durgatī
दुर्गतयः
durgatayaḥ
Accusative दुर्गतिम्
durgatim
दुर्गती
durgatī
दुर्गतीः
durgatīḥ
Instrumental दुर्गत्या / दुर्गती¹
durgatyā / durgatī¹
दुर्गतिभ्याम्
durgatibhyām
दुर्गतिभिः
durgatibhiḥ
Dative दुर्गतये / दुर्गत्यै² / दुर्गती¹
durgataye / durgatyai² / durgatī¹
दुर्गतिभ्याम्
durgatibhyām
दुर्गतिभ्यः
durgatibhyaḥ
Ablative दुर्गतेः / दुर्गत्याः² / दुर्गत्यै³
durgateḥ / durgatyāḥ² / durgatyai³
दुर्गतिभ्याम्
durgatibhyām
दुर्गतिभ्यः
durgatibhyaḥ
Genitive दुर्गतेः / दुर्गत्याः² / दुर्गत्यै³
durgateḥ / durgatyāḥ² / durgatyai³
दुर्गत्योः
durgatyoḥ
दुर्गतीनाम्
durgatīnām
Locative दुर्गतौ / दुर्गत्याम्² / दुर्गता¹
durgatau / durgatyām² / durgatā¹
दुर्गत्योः
durgatyoḥ
दुर्गतिषु
durgatiṣu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Later Sanskrit
  • ³Brāhmaṇas

Descendants

edit

References

edit