दैत्य

Hindi

Daitya Statue at Patan Durbar Square, Lalitpur, Nepal

Alternative forms

• दैत (dait)

Etymology

Learned borrowing from Sanskrit दैत्य (daitya).

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /d̪ɛːt̪.jᵊ/

Noun

दैत्य • (daitya) m (Urdu spelling ديتيه)

1. (Hinduism) Daitya, a son of Diti and Kashyapa.

Declension

Declension of दैत्य (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	दैत्य daitya	दैत्य daitya
oblique	दैत्य daitya	दैत्यों daityõ
vocative	दैत्य daitya	दैत्यो daityo

References

• McGregor, Ronald Stuart (1993) “दैत्य”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press
• Platts, John T. (1884) “दैत्य”, in A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co.

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• দৈত্য (Assamese script)
• ᬤᬿᬢ᭄ᬬ (Balinese script)
• দৈত্য (Bengali script)
• 𑰟𑰹𑰝𑰿𑰧 (Bhaiksuki script)
• 𑀤𑁃𑀢𑁆𑀬 (Brahmi script)
• ဒဲတျ (Burmese script)
• દૈત્ય (Gujarati script)
• ਦੈਤ੍ਯ (Gurmukhi script)
• 𑌦𑍈𑌤𑍍𑌯 (Grantha script)
• ꦢꦻꦠꦾ (Javanese script)
• 𑂠𑂶𑂞𑂹𑂨 (Kaithi script)
• ದೈತ್ಯ (Kannada script)
• ទៃត្យ (Khmer script)
• ໄທຕ຺ຍ (Lao script)
• ദൈത്യ (Malayalam script)
• ᡩᠠᡳᢠᠶᠠ (Manchu script)
• 𑘟𑘺𑘝𑘿𑘧 (Modi script)
• ᢑᠧᠧᢐᠶ᠎ᠠ (Mongolian script)
• 𑦿𑧛𑦽𑧠𑧇 (Nandinagari script)
• 𑐡𑐿𑐟𑑂𑐫 (Newa script)
• ଦୈତ୍ଯ (Odia script)
• ꢣꣀꢡ꣄ꢫ (Saurashtra script)
• 𑆢𑆽𑆠𑇀𑆪 (Sharada script)
• 𑖟𑖹𑖝𑖿𑖧 (Siddham script)
• දෛත්‍ය (Sinhalese script)
• 𑩭𑩗𑩫 𑪙𑩻 (Soyombo script)
• 𑚛𑚳𑚙𑚶𑚣 (Takri script)
• தை³த்ய (Tamil script)
• దైత్య (Telugu script)
• ไทตฺย (Thai script)
• དཻ་ཏྱ (Tibetan script)
• 𑒠𑒻𑒞𑓂𑒨 (Tirhuta script)
• 𑨛𑨇𑨙𑩇𑨪 (Zanabazar Square script)

Etymology

Vrddhi derivative of दिति (diti) with a -य (-ya) extension.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /dɑːjt.jɐ/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈd̪ɑjt̪.jɐ/

Adjective

दैत्य • (daitya) stem

1. belonging or relating to the Daityas
2. spirituous

Declension

Masculine a-stem declension of दैत्य (daitya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दैत्यः daityaḥ	दैत्यौ / दैत्या¹ daityau / daityā¹	दैत्याः / दैत्यासः¹ daityāḥ / daityāsaḥ¹
Vocative	दैत्य daitya	दैत्यौ / दैत्या¹ daityau / daityā¹	दैत्याः / दैत्यासः¹ daityāḥ / daityāsaḥ¹
Accusative	दैत्यम् daityam	दैत्यौ / दैत्या¹ daityau / daityā¹	दैत्यान् daityān
Instrumental	दैत्येन daityena	दैत्याभ्याम् daityābhyām	दैत्यैः / दैत्येभिः¹ daityaiḥ / daityebhiḥ¹
Dative	दैत्याय daityāya	दैत्याभ्याम् daityābhyām	दैत्येभ्यः daityebhyaḥ
Ablative	दैत्यात् daityāt	दैत्याभ्याम् daityābhyām	दैत्येभ्यः daityebhyaḥ
Genitive	दैत्यस्य daityasya	दैत्ययोः daityayoḥ	दैत्यानाम् daityānām
Locative	दैत्ये daitye	दैत्ययोः daityayoḥ	दैत्येषु daityeṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ī-stem declension of दैत्यी (daityī)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दैत्यी daityī	दैत्य्यौ / दैत्यी¹ daityyau / daityī¹	दैत्य्यः / दैत्यीः¹ daityyaḥ / daityīḥ¹
Vocative	दैत्यि daityi	दैत्य्यौ / दैत्यी¹ daityyau / daityī¹	दैत्य्यः / दैत्यीः¹ daityyaḥ / daityīḥ¹
Accusative	दैत्यीम् daityīm	दैत्य्यौ / दैत्यी¹ daityyau / daityī¹	दैत्यीः daityīḥ
Instrumental	दैत्य्या daityyā	दैत्यीभ्याम् daityībhyām	दैत्यीभिः daityībhiḥ
Dative	दैत्य्यै daityyai	दैत्यीभ्याम् daityībhyām	दैत्यीभ्यः daityībhyaḥ
Ablative	दैत्य्याः / दैत्य्यै² daityyāḥ / daityyai²	दैत्यीभ्याम् daityībhyām	दैत्यीभ्यः daityībhyaḥ
Genitive	दैत्य्याः / दैत्य्यै² daityyāḥ / daityyai²	दैत्य्योः daityyoḥ	दैत्यीनाम् daityīnām
Locative	दैत्य्याम् daityyām	दैत्य्योः daityyoḥ	दैत्यीषु daityīṣu
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of दैत्य (daitya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दैत्यम् daityam	दैत्ये daitye	दैत्यानि / दैत्या¹ daityāni / daityā¹
Vocative	दैत्य daitya	दैत्ये daitye	दैत्यानि / दैत्या¹ daityāni / daityā¹
Accusative	दैत्यम् daityam	दैत्ये daitye	दैत्यानि / दैत्या¹ daityāni / daityā¹
Instrumental	दैत्येन daityena	दैत्याभ्याम् daityābhyām	दैत्यैः / दैत्येभिः¹ daityaiḥ / daityebhiḥ¹
Dative	दैत्याय daityāya	दैत्याभ्याम् daityābhyām	दैत्येभ्यः daityebhyaḥ
Ablative	दैत्यात् daityāt	दैत्याभ्याम् daityābhyām	दैत्येभ्यः daityebhyaḥ
Genitive	दैत्यस्य daityasya	दैत्ययोः daityayoḥ	दैत्यानाम् daityānām
Locative	दैत्ये daitye	दैत्ययोः daityayoḥ	दैत्येषु daityeṣu
Notes	¹Vedic

Noun

दैत्य • (daitya) stem, m

1. (Hinduism) Daitya, a son of Diti and Kashyapa.

Declension

Masculine a-stem declension of दैत्य (daitya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दैत्यः daityaḥ	दैत्यौ / दैत्या¹ daityau / daityā¹	दैत्याः / दैत्यासः¹ daityāḥ / daityāsaḥ¹
Vocative	दैत्य daitya	दैत्यौ / दैत्या¹ daityau / daityā¹	दैत्याः / दैत्यासः¹ daityāḥ / daityāsaḥ¹
Accusative	दैत्यम् daityam	दैत्यौ / दैत्या¹ daityau / daityā¹	दैत्यान् daityān
Instrumental	दैत्येन daityena	दैत्याभ्याम् daityābhyām	दैत्यैः / दैत्येभिः¹ daityaiḥ / daityebhiḥ¹
Dative	दैत्याय daityāya	दैत्याभ्याम् daityābhyām	दैत्येभ्यः daityebhyaḥ
Ablative	दैत्यात् daityāt	दैत्याभ्याम् daityābhyām	दैत्येभ्यः daityebhyaḥ
Genitive	दैत्यस्य daityasya	दैत्ययोः daityayoḥ	दैत्यानाम् daityānām
Locative	दैत्ये daitye	दैत्ययोः daityayoḥ	दैत्येषु daityeṣu
Notes	¹Vedic

References

• Monier Williams (1899) “दैत्य”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 497.