Hindi

edit

Etymology

edit

Learned borrowing from Sanskrit दैन्य (dainya).

Pronunciation

edit

Noun

edit

दैन्य (dainyam (Urdu spelling دَینیَ)

  1. meekness, humbleness
  2. poverty, indigence
    Synonyms: see Thesaurus:ग़रीबी

Declension

edit

References

edit
  • Bahri, Caturvedi, Dasa-Hindi (2022) “दैन्य”, in Digital Dictionaries of South India [Combined Hindi Dictionaries]

Sanskrit

edit

Etymology

edit

दैन (daina) +‎ (ya).

Pronunciation

edit

Noun

edit

दैन्य (dainya) stem?

  1. dejection, distress
  2. wretchedness, misery, pitiable state

Descendants

edit
Tatsama:
  • Hindi: दैन्य (dainya)
  • Urdu: دَینیَ (dainya)

References

edit
  • Arthur Anthony Macdonell (1893) “दैन्य”, in A practical Sanskrit dictionary with transliteration, accentuation, and etymological analysis throughout, London: Oxford University Press