प्राच्य

See also: परिचय

Sanskrit

Etymology

From प्राञ्च् (prāñc, “directed forwards, towards; eastern”), a compound of प्र- (pra-) + अञ्च् (añc, “turned to, going towards”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /pɾɑːt͡ɕ.jɐ́/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈpɾɑːt͡ɕ.jɐ/

Adjective

प्राच्य • (prācyà or prācyá) stem

1. of the east, eastern (AV., MBh., R., etc.)
2. preceding, prior, ancient (Bālar., Sāh.)

Declension

Masculine a-stem declension of प्राच्य
Nom. sg.	प्राच्यः (prācyaḥ)
Gen. sg.	प्राच्यस्य (prācyasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	प्राच्यः (prācyaḥ)	प्राच्यौ (prācyau)	प्राच्याः (prācyāḥ)
Vocative	प्राच्य (prācya)	प्राच्यौ (prācyau)	प्राच्याः (prācyāḥ)
Accusative	प्राच्यम् (prācyam)	प्राच्यौ (prācyau)	प्राच्यान् (prācyān)
Instrumental	प्राच्येन (prācyena)	प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām)	प्राच्यैः (prācyaiḥ)
Dative	प्राच्याय (prācyāya)	प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām)	प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ)
Ablative	प्राच्यात् (prācyāt)	प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām)	प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ)
Genitive	प्राच्यस्य (prācyasya)	प्राच्ययोः (prācyayoḥ)	प्राच्यानाम् (prācyānām)
Locative	प्राच्ये (prācye)	प्राच्ययोः (prācyayoḥ)	प्राच्येषु (prācyeṣu)

Feminine ā-stem declension of प्राच्य
Nom. sg.	प्राच्या (prācyā)
Gen. sg.	प्राच्यायाः (prācyāyāḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	प्राच्या (prācyā)	प्राच्ये (prācye)	प्राच्याः (prācyāḥ)
Vocative	प्राच्ये (prācye)	प्राच्ये (prācye)	प्राच्याः (prācyāḥ)
Accusative	प्राच्याम् (prācyām)	प्राच्ये (prācye)	प्राच्याः (prācyāḥ)
Instrumental	प्राच्यया (prācyayā)	प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām)	प्राच्याभिः (prācyābhiḥ)
Dative	प्राच्यायै (prācyāyai)	प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām)	प्राच्याभ्यः (prācyābhyaḥ)
Ablative	प्राच्यायाः (prācyāyāḥ)	प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām)	प्राच्याभ्यः (prācyābhyaḥ)
Genitive	प्राच्यायाः (prācyāyāḥ)	प्राच्ययोः (prācyayoḥ)	प्राच्यानाम् (prācyānām)
Locative	प्राच्यायाम् (prācyāyām)	प्राच्ययोः (prācyayoḥ)	प्राच्यासु (prācyāsu)

Neuter a-stem declension of प्राच्य
Nom. sg.	प्राच्यम् (prācyam)
Gen. sg.	प्राच्यस्य (prācyasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	प्राच्यम् (prācyam)	प्राच्ये (prācye)	प्राच्यानि (prācyāni)
Vocative	प्राच्य (prācya)	प्राच्ये (prācye)	प्राच्यानि (prācyāni)
Accusative	प्राच्यम् (prācyam)	प्राच्ये (prācye)	प्राच्यानि (prācyāni)
Instrumental	प्राच्येन (prācyena)	प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām)	प्राच्यैः (prācyaiḥ)
Dative	प्राच्याय (prācyāya)	प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām)	प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ)
Ablative	प्राच्यात् (prācyāt)	प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām)	प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ)
Genitive	प्राच्यस्य (prācyasya)	प्राच्ययोः (prācyayoḥ)	प्राच्यानाम् (prācyānām)
Locative	प्राच्ये (prācye)	प्राच्ययोः (prācyayoḥ)	प्राच्येषु (prācyeṣu)

Proper noun

प्राच्य • (prācya) stem, m

1. a name of a man (Buddh.)
2. (in the plural) the inhabitants of the east, the eastern country (Br., KātyŚr., MBh., etc.)
3. (in the plural) ancient people (ŚarṅgP.)

Declension

Masculine a-stem declension of प्राच्य
Nom. sg.	प्राच्यः (prācyaḥ)
Gen. sg.	प्राच्यस्य (prācyasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	प्राच्यः (prācyaḥ)	प्राच्यौ (prācyau)	प्राच्याः (prācyāḥ)
Vocative	प्राच्य (prācya)	प्राच्यौ (prācyau)	प्राच्याः (prācyāḥ)
Accusative	प्राच्यम् (prācyam)	प्राच्यौ (prācyau)	प्राच्यान् (prācyān)
Instrumental	प्राच्येन (prācyena)	प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām)	प्राच्यैः (prācyaiḥ)
Dative	प्राच्याय (prācyāya)	प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām)	प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ)
Ablative	प्राच्यात् (prācyāt)	प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām)	प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ)
Genitive	प्राच्यस्य (prācyasya)	प्राच्ययोः (prācyayoḥ)	प्राच्यानाम् (prācyānām)
Locative	प्राच्ये (prācye)	प्राच्ययोः (prācyayoḥ)	प्राच्येषु (prācyeṣu)

Proper noun

प्राच्य • (prācya) stem, n

1. name of several hymns from the Samaveda (Hariv., BhP.)

Declension

Neuter a-stem declension of प्राच्य
Nom. sg.	प्राच्यम् (prācyam)
Gen. sg.	प्राच्यस्य (prācyasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	प्राच्यम् (prācyam)	प्राच्ये (prācye)	प्राच्यानि (prācyāni)
Vocative	प्राच्य (prācya)	प्राच्ये (prācye)	प्राच्यानि (prācyāni)
Accusative	प्राच्यम् (prācyam)	प्राच्ये (prācye)	प्राच्यानि (prācyāni)
Instrumental	प्राच्येन (prācyena)	प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām)	प्राच्यैः (prācyaiḥ)
Dative	प्राच्याय (prācyāya)	प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām)	प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ)
Ablative	प्राच्यात् (prācyāt)	प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām)	प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ)
Genitive	प्राच्यस्य (prācyasya)	प्राच्ययोः (prācyayoḥ)	प्राच्यानाम् (prācyānām)
Locative	प्राच्ये (prācye)	प्राच्ययोः (prācyayoḥ)	प्राच्येषु (prācyeṣu)

References

• Monier Williams (1899) “प्राच्य”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0705.