समीर

Hindi

Etymology

Learned borrowing from Sanskrit समीर (samīra).

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /sə.miːɾ/, [sɐ.miːɾ]
• Rhymes: -iːɾ

Noun

समीर • (samīr) m (Urdu spelling سمیر)

1. breeze, gust

   Synonyms: वायु (vāyu), हवा (havā)

   मृदु समीर ― mŕdu samīr ― a gentle breeze

Declension

Declension of समीर (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	समीर samīr	समीर samīr
oblique	समीर samīr	समीरों samīrõ
vocative	समीर samīr	समीरो samīro

Proper noun

समीर • (samīr) m (Urdu spelling سمیر)

1. a male given name, Sameer or Samir, from Sanskrit

Declension

Declension of समीर (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	समीर samīr	समीर samīr
oblique	समीर samīr	समीरों samīrõ
vocative	समीर samīr	समीरो samīro

Further reading

• McGregor, Ronald Stuart (1993) “समीर”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press

Sanskrit

Etymology

From सम्- (sam-, “together, whole”) + ईर (īra, “air, breeze, wind”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /sɐ.miː.ɾɐ/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /s̪ɐˈmiː.ɾɐ/

Noun

समीर • (samīra) stem, m

1. breeze, wind

   Synonyms: वायु (vāyu), वात (vāta)

Declension

Masculine a-stem declension of समीर
Nom. sg.	समीरः (samīraḥ)
Gen. sg.	समीरस्य (samīrasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	समीरः (samīraḥ)	समीरौ (samīrau)	समीराः (samīrāḥ)
Vocative	समीर (samīra)	समीरौ (samīrau)	समीराः (samīrāḥ)
Accusative	समीरम् (samīram)	समीरौ (samīrau)	समीरान् (samīrān)
Instrumental	समीरेन (samīrena)	समीराभ्याम् (samīrābhyām)	समीरैः (samīraiḥ)
Dative	समीराय (samīrāya)	समीराभ्याम् (samīrābhyām)	समीरेभ्यः (samīrebhyaḥ)
Ablative	समीरात् (samīrāt)	समीराभ्याम् (samīrābhyām)	समीरेभ्यः (samīrebhyaḥ)
Genitive	समीरस्य (samīrasya)	समीरयोः (samīrayoḥ)	समीरानाम् (samīrānām)
Locative	समीरे (samīre)	समीरयोः (samīrayoḥ)	समीरेषु (samīreṣu)

Proper noun

समीर • (samīra) stem, m

1. Vāyu, the wind (deity)
2. A male given name, sometimes anglicized into Sameer