நான்முகன்

Tamil

அன்னவூர்தியில் நான்முகன்

Etymology

Compound of நான்- (nāṉ-) +‎ முகம் (mukam, from Sanskrit मुख (mukha)) +‎ -அன் (-aṉ), translated as 'he who has four faces.'

Pronunciation

• IPA^(key): /n̪aːnmʊɡɐn/

Proper noun

நான்முகன் • (nāṉmukaṉ) (Hinduism)

1. an epithet of Brahma, as having four faces

Declension

ṉ-stem declension of நான்முகன் (nāṉmukaṉ) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	நான்முகன் nāṉmukaṉ	-
Vocative	நான்முகனே nāṉmukaṉē	-
Accusative	நான்முகனை nāṉmukaṉai	-
Dative	நான்முகனுக்கு nāṉmukaṉukku	-
Genitive	நான்முகனுடைய nāṉmukaṉuṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	நான்முகன் nāṉmukaṉ	-
Vocative	நான்முகனே nāṉmukaṉē	-
Accusative	நான்முகனை nāṉmukaṉai	-
Dative	நான்முகனுக்கு nāṉmukaṉukku	-
Benefactive	நான்முகனுக்காக nāṉmukaṉukkāka	-
Genitive 1	நான்முகனுடைய nāṉmukaṉuṭaiya	-
Genitive 2	நான்முகனின் nāṉmukaṉiṉ	-
Locative 1	நான்முகனில் nāṉmukaṉil	-
Locative 2	நான்முகனிடம் nāṉmukaṉiṭam	-
Sociative 1	நான்முகனோடு nāṉmukaṉōṭu	-
Sociative 2	நான்முகனுடன் nāṉmukaṉuṭaṉ	-
Instrumental	நான்முகனால் nāṉmukaṉāl	-
Ablative	நான்முகனிலிருந்து nāṉmukaṉiliruntu	-

References

• Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “நான்முகன்”, in Digital Dictionaries of South Asia [Combined Tamil Dictionaries]