மணமகன்

Tamil

Etymology

From மணம் (maṇam) +‎ மகன் (makaṉ).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): /mɐɳɐmɐɡɐn/

Noun

மணமகன் • (maṇamakaṉ)

1. bridegroom or groom.
2. a man who is to be wed.

Synonyms

• மாப்பிள்ளை (māppiḷḷai), கணவன் (kaṇavaṉ), திருமணம் (tirumaṇam), விவாகம் (vivākam)

Coordinate terms

மணமகள் (maṇamakaḷ)

References

• University of Madras (1924–1936) “மணமகன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press