வேந்தன்

Tamil

Etymology

Inherited from Proto-Dravidian *wēntanṯu. Compare Malayalam വേന്തൻ (vēntaṉ), Duruwa वेंदिड.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʋeːn̪d̪ɐn/

Noun

வேந்தன் • (vēntaṉ) (plural வேந்தர்கள்)

1. king, ruler

   Synonyms: மன்னன் (maṉṉaṉ), கோ (kō), அரசன் (aracaṉ), ராஜா (rājā), சக்கரவர்த்தி (cakkaravartti)

2. (Hinduism) Indra, the king of the devas

Declension

ṉ-stem declension of வேந்தன் (vēntaṉ)
	Singular	Plural
Nominative	வேந்தன் vēntaṉ	வேந்தர்கள் vēntarkaḷ
Vocative	வேந்தனே vēntaṉē	வேந்தர்களே vēntarkaḷē
Accusative	வேந்தனை vēntaṉai	வேந்தர்களை vēntarkaḷai
Dative	வேந்தனுக்கு vēntaṉukku	வேந்தர்களுக்கு vēntarkaḷukku
Genitive	வேந்தனுடைய vēntaṉuṭaiya	வேந்தர்களுடைய vēntarkaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	வேந்தன் vēntaṉ	வேந்தர்கள் vēntarkaḷ
Vocative	வேந்தனே vēntaṉē	வேந்தர்களே vēntarkaḷē
Accusative	வேந்தனை vēntaṉai	வேந்தர்களை vēntarkaḷai
Dative	வேந்தனுக்கு vēntaṉukku	வேந்தர்களுக்கு vēntarkaḷukku
Benefactive	வேந்தனுக்காக vēntaṉukkāka	வேந்தர்களுக்காக vēntarkaḷukkāka
Genitive 1	வேந்தனுடைய vēntaṉuṭaiya	வேந்தர்களுடைய vēntarkaḷuṭaiya
Genitive 2	வேந்தனின் vēntaṉiṉ	வேந்தர்களின் vēntarkaḷiṉ
Locative 1	வேந்தனில் vēntaṉil	வேந்தர்களில் vēntarkaḷil
Locative 2	வேந்தனிடம் vēntaṉiṭam	வேந்தர்களிடம் vēntarkaḷiṭam
Sociative 1	வேந்தனோடு vēntaṉōṭu	வேந்தர்களோடு vēntarkaḷōṭu
Sociative 2	வேந்தனுடன் vēntaṉuṭaṉ	வேந்தர்களுடன் vēntarkaḷuṭaṉ
Instrumental	வேந்தனால் vēntaṉāl	வேந்தர்களால் vēntarkaḷāl
Ablative	வேந்தனிலிருந்து vēntaṉiliruntu	வேந்தர்களிலிருந்து vēntarkaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936) “வேந்தன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press