కుమారుడు

See also: కొమరుఁడు, కొమరుడు, and కుమారుఁడు

Telugu

Alternative forms

• కుమారుఁడు (kumārun̆ḍu)

Etymology

From Sanskrit कुमार (kumāra) +‎ -డు (-ḍu).

Noun

కుమారుడు • (kumāruḍu) m (plural కుమారులు)

1. Son: A male child, a boy or man in relation to his parents; one's male offspring.

Declension

    Declension of కుమారుడు

	singular	plural
nominative (ప్రథమా విభక్తి)	కుమారుడు (kumāruḍu)	కుమారులు (kumārulu)
accusative (ద్వితీయా విభక్తి)	కుమారుని (kumāruni)	కుమారుల (kumārula)
instrumental (తృతీయా విభక్తి)	కుమారునితో (kumārunitō)	కుమారులతో (kumārulatō)
dative (చతుర్థీ విభక్తి)	కుమారునికొరకు (kumārunikoraku)	కుమారులకొరకు (kumārulakoraku)
ablative (పంచమీ విభక్తి)	కుమారునివలన (kumārunivalana)	కుమారులవలన (kumārulavalana)
genitive (షష్ఠీ విభక్తి)	కుమారునియొక్క (kumāruniyokka)	కుమారులయొక్క (kumārulayokka)
locative (సప్తమీ విభక్తి)	కుమారునియందు (kumāruniyandu)	కుమారులయందు (kumārulayandu)
vocative (సంబోధనా ప్రథమా విభక్తి)	ఓ కుమారా (ō kumārā)	ఓ కుమారులారా (ō kumārulārā)

Synonyms

• కుమారకుడు (kumārakuḍu)
• పుత్రుడు (putruḍu)

Antonyms

• కుమారి (kumāri), కుమార్తె (kumārte)

Derived terms

• కుమారస్వామి (kumārasvāmi)
• పెండ్లికుమారుడు (peṇḍlikumāruḍu)
• రాకుమారుడు (rākumāruḍu)
• సుకుమారుడు (sukumāruḍu)

References

• "కుమారుడు" in J. P. L. Gwynn (1991) A Telugu-English dictionary, Oxford University Press, page 133
• "కుమారుడు" in Charles Philip Brown (1903) A Telugu-English dictionary, Madras: Promoting Christian Knowledge, page 296
• కుమారుడు at Telugu On-line Dictionaries Project on Andhra Bharati, partially sponsored by the Telugu Association of North America (in Telugu)