దక్షుడు

See also: దక్షుఁడు

Telugu

Alternative forms

• దక్షుఁడు (dakṣun̆ḍu)

Etymology

From Sanskrit दक्ष (dakṣa) +‎ -డు (-ḍu).

Pronunciation

• IPA^(key): /d̪akʂuɖu/

Noun

దక్షుడు • (dakṣuḍu) m (plural దక్షులు)

1. A clever or capable man.

Proper noun

దక్షుడు • (dakṣuḍu) m

1. (Hinduism) Daksha: One of the Prajapatis.

References

• "దక్షత" in Charles Philip Brown (1903) A Telugu-English dictionary, Madras: Promoting Christian Knowledge, page 577