ติ่งหู

Thai

Etymology

From ติ่ง (dtìng) +‎ หู (hǔu).

Pronunciation

Orthographic		ติ่งหู t i ˋ ŋ h ū
Phonemic		ติ่ง-หู t i ˋ ŋ – h ū
Romanization	Paiboon	dtìng-hǔu
	Royal Institute	ting-hu
(standard) IPA(key)		/tiŋ˨˩.huː˩˩˦/(R)

Noun

ติ่งหู • (dtìng-hǔu)

1. (anatomy) ear lobe.