รัตนโกสินทร์

Thai

Etymology

From รัตน (rát-dtà-ná-, “jewel”) +‎ โกสินทร์ (goo-sǐn, “Indra”), โกสินทร์ in turn derived from โกสิย +‎ อินทร์ (in).

Pronunciation

Orthographic		รัตนโกสินทร์ r ạ t n o k s i n d r ʻ
Phonemic		รัด-ตะ-นะ-โก-สิน r ạ ɗ – t a – n a – o k – s i n
Romanization	Paiboon	rát-dtà-ná-goo-sǐn
	Royal Institute	rat-ta-na-ko-sin
(standard) IPA(key)		/rat̚˦˥.ta˨˩.na˦˥.koː˧.sin˩˩˦/(R)

Proper noun

รัตนโกสินทร์ • (rát-dtà-ná-goo-sǐn)

1. an epithet of the Emerald Buddha.
2. (อาณาจักร~) Rattanakosin Kingdom (1782–1932), a period in the history of Thailand.
   1. the city of Bangkok during this period.
3. (เกาะ~) Rattanakosin Island, the historic center of Bangkok.