เปื่อย

Thai

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		เปื่อย e p ụ̄ ˋ ɒ y
Romanization	Paiboon	bpʉ̀ai
	Royal Institute	pueai
(standard) IPA(key)		/pɯa̯j˨˩/(R)

Verb

เปื่อย • (bpʉ̀ai) (abstract noun การเปื่อย)

1. to rot; to decompose.

Derived terms

• แผลเปื่อย (plɛ̌ɛ-bpʉ̀ai, “ulcer”)