Thai

edit

Etymology

edit

From Proto-Mon-Khmer *koŋ (to bend; to be bent). Cognate with Khmer កោង (kaong). Doublet of ก่ง (gòng), ก้งโค้ง, โกง (goong), โก้งโค้ง, and โค้ง (kóong).

Pronunciation

edit
Orthographic/Phonemicโก่ง
o k ˋ ŋ
RomanizationPaiboongòong
Royal Institutekong
(standard) IPA(key)/koːŋ˨˩/(R)

Verb

edit

โก่ง (gòong) (abstract noun การโก่ง)

  1. to bend; to draw; to arch.