ကပ်

Burmese

Etymology 1

From Pali kappa.

Pronunciation

• IPA^(key): /kaʔ/
• Romanization: MLCTS: kap • ALA-LC: kapʻ • BGN/PCGN: kat • Okell: kaʔ

Noun

ကပ် • (kap)

1. (Buddhism) kalpa
2. epoch
3. catastrophe, calamity, disaster

Derived terms

• ကပ်ကျော် (kapkyau)
• ကပ်ကြီးသုံးပါး (kapkri:sum:pa:)
• ကပ်ဆိုက် (kaphcuik)
• ကပ်ဆေး (kaphce:)
• ကပ်တိုက် (kaptuik)
• ကပ်နာ (kapna)
• ကပ်ပြုမိုး (kappru.mui:)
• ကျည်ကပ် (kyanykap)
• စစ်ကပ် (cackap)
• စိုက်ကပ်လိုက် (cuikkapluik)
• စီးပွားပျက်ကပ် (ci:pwa:pyakkap)
• ဆုတ်ကပ် (hcutkap)
• တက်ကပ် (takkap)
• ထိပ်ကပ်နာ (htipkapna)
• မဟာကပ် (ma.hakap)
• သက်နှောင်းကပ် (sakhnaung:kap)
• သက်လယ်ကပ် (saklaikap)
• သက်ဦးကပ် (sak-u:kap)
• အာယုကပ် (ayu.kap)

 

Etymology 2

Inherited from Proto-Tibeto-Burman *(g/k)(w)ap (“join, adhere”). Compare Chinese 合 (“to join”) and Chinese 盍 (hé, “to unite”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kaʔ/
• Romanization: MLCTS: kap • ALA-LC: kapʻ • BGN/PCGN: kat • Okell: kaʔ

Verb

ကပ် • (kap)

1. to approach
2. to stick
3. (Buddhism, honorific) to offer (reverently)
4. to approach for favours

Descendants

• → Shan: ၵၢပ်ႈ (kāap)

References

• “ကပ်” in Myanmar–English Dictionary (Myanmar Language Commission 1993). Searchable online at SEAlang.net.

Mon

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔp/

• Audio:

  (file)

Noun

ကပ် (kap)

1. mat of woven split bamboo

Noun

ကပ် (kap)

1. natural disasters an era calamity time of catastrophe.

References

• Shorto, H.L. (1962) A Dictionary of Modern Spoken Mon‎^[1], London: Oxford University Press. Searchable online at SEAlang.net.