ἀέρινος

See also: αέρινος

Ancient Greek

Etymology

From ᾱ̓ήρ (āḗr, “air”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /aː.é.ri.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈe.ri.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈe.ri.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈe.ri.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈe.ri.nos/

Adjective

ᾱ̓έρῐνος • (āérinos) m (feminine ᾱ̓ερίνη, neuter ᾱ̓έρῐνον); first/second declension

of or pertaining to air, like air, aerial
light blue or gray

Inflection

First and second declension of ᾱ̓έρῐνος; ᾱ̓ερῐ́νη; ᾱ̓έρῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ᾱ̓έρῐνος āérinos	ᾱ̓ερῐ́νη āerínē	ᾱ̓έρῐνον āérinon	ᾱ̓ερῐ́νω āerínō	ᾱ̓ερῐ́νᾱ āerínā	ᾱ̓ερῐ́νω āerínō	ᾱ̓έρῐνοι āérinoi	ᾱ̓έρῐναι āérinai	ᾱ̓έρῐνᾰ āérina
Genitive	ᾱ̓ερῐ́νου āerínou	ᾱ̓ερῐ́νης āerínēs	ᾱ̓ερῐ́νου āerínou	ᾱ̓ερῐ́νοιν āerínoin	ᾱ̓ερῐ́ναιν āerínain	ᾱ̓ερῐ́νοιν āerínoin	ᾱ̓ερῐ́νων āerínōn	ᾱ̓ερῐ́νων āerínōn	ᾱ̓ερῐ́νων āerínōn
Dative	ᾱ̓ερῐ́νῳ āerínōi	ᾱ̓ερῐ́νῃ āerínēi	ᾱ̓ερῐ́νῳ āerínōi	ᾱ̓ερῐ́νοιν āerínoin	ᾱ̓ερῐ́ναιν āerínain	ᾱ̓ερῐ́νοιν āerínoin	ᾱ̓ερῐ́νοις āerínois	ᾱ̓ερῐ́ναις āerínais	ᾱ̓ερῐ́νοις āerínois
Accusative	ᾱ̓έρῐνον āérinon	ᾱ̓ερῐ́νην āerínēn	ᾱ̓έρῐνον āérinon	ᾱ̓ερῐ́νω āerínō	ᾱ̓ερῐ́νᾱ āerínā	ᾱ̓ερῐ́νω āerínō	ᾱ̓ερῐ́νους āerínous	ᾱ̓ερῐ́νᾱς āerínās	ᾱ̓έρῐνᾰ āérina
Vocative	ᾱ̓έρῐνε āérine	ᾱ̓ερῐ́νη āerínē	ᾱ̓έρῐνον āérinon	ᾱ̓ερῐ́νω āerínō	ᾱ̓ερῐ́νᾱ āerínā	ᾱ̓ερῐ́νω āerínō	ᾱ̓έρῐνοι āérinoi	ᾱ̓έρῐναι āérinai	ᾱ̓έρῐνᾰ āérina
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ᾱ̓ερῐ́νως āerínōs			ᾱ̓ερῐνώτερος āerinṓteros			ᾱ̓ερῐνώτᾰτος āerinṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

ἀέρινος

Contents

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Further reading