ἀγενεαλόγητος

Ancient Greek

Etymology

From ἀ- (a-, privative alpha) +‎ γενεαλογέω (genealogéō, “to trace a pedigree”) +‎ -τος (-tos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡe.ne.aː.ló.ɡɛː.tos/ → /a.ʝe.ne.aˈlo.ʝi.tos/ → /a.ʝe.ne.aˈlo.ʝi.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡe.ne.aː.ló.ɡɛː.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡe.ne.aˈlo.ɡe̝.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ʝe.ne.aˈlo.ʝi.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ʝe.ne.aˈlo.ʝi.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ʝe.ne.aˈlo.ʝi.tos/

Adjective

ᾰ̓γενεᾱλόγητος • (ageneālógētos) m or f (neuter ᾰ̓γενεᾱλόγητον); second declension

1. of unrecorded descent
   • New Testament, Epistle to the Hebrews 7:3

Inflection

Second declension of ᾰ̓γενεᾱλόγητος; ᾰ̓γενεᾱλόγητον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓γενεᾱλόγητος ageneālógētos	ᾰ̓γενεᾱλόγητον ageneālógēton		ᾰ̓γενεᾱλογήτω ageneālogḗtō	ᾰ̓γενεᾱλογήτω ageneālogḗtō		ᾰ̓γενεᾱλόγητοι ageneālógētoi	ᾰ̓γενεᾱλόγητᾰ ageneālógēta
Genitive		ᾰ̓γενεᾱλογήτου ageneālogḗtou	ᾰ̓γενεᾱλογήτου ageneālogḗtou		ᾰ̓γενεᾱλογήτοιν ageneālogḗtoin	ᾰ̓γενεᾱλογήτοιν ageneālogḗtoin		ᾰ̓γενεᾱλογήτων ageneālogḗtōn	ᾰ̓γενεᾱλογήτων ageneālogḗtōn
Dative		ᾰ̓γενεᾱλογήτῳ ageneālogḗtōi	ᾰ̓γενεᾱλογήτῳ ageneālogḗtōi		ᾰ̓γενεᾱλογήτοιν ageneālogḗtoin	ᾰ̓γενεᾱλογήτοιν ageneālogḗtoin		ᾰ̓γενεᾱλογήτοις ageneālogḗtois	ᾰ̓γενεᾱλογήτοις ageneālogḗtois
Accusative		ᾰ̓γενεᾱλόγητον ageneālógēton	ᾰ̓γενεᾱλόγητον ageneālógēton		ᾰ̓γενεᾱλογήτω ageneālogḗtō	ᾰ̓γενεᾱλογήτω ageneālogḗtō		ᾰ̓γενεᾱλογήτους ageneālogḗtous	ᾰ̓γενεᾱλόγητᾰ ageneālógēta
Vocative		ᾰ̓γενεᾱλόγητε ageneālógēte	ᾰ̓γενεᾱλόγητον ageneālógēton		ᾰ̓γενεᾱλογήτω ageneālogḗtō	ᾰ̓γενεᾱλογήτω ageneālogḗtō		ᾰ̓γενεᾱλόγητοι ageneālógētoi	ᾰ̓γενεᾱλόγητᾰ ageneālógēta
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ᾰ̓γενεᾱλογήτως ageneālogḗtōs			ᾰ̓γενεᾱλογητότερος ageneālogētóteros			ᾰ̓γενεᾱλογητότᾰτος ageneālogētótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ἀγενεαλόγητος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀγενεαλόγητος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἀγενεαλόγητος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀγενεαλόγητος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• G35 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible