ἀδικούμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.di.kǔː.me.nos/ → /a.ðiˈku.me.nos/ → /a.ðiˈku.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.di.kǔː.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.diˈku.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ðiˈku.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ðiˈku.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ðiˈku.me.nos/

Participle

ἀδῐκούμενος • (adikoúmenos) m (feminine ἀδῐκουμένη, neuter ἀδῐκούμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle contracted of ἀδικέω (adikéō)

Declension

First and second declension of ἀδῐκούμενος; ἀδῐκουμένη; ἀδῐκούμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀδῐκούμενος adikoúmenos	ἀδῐκουμένη adikouménē	ἀδῐκούμενον adikoúmenon		ἀδῐκουμένω adikouménō	ἀδῐκουμένᾱ adikouménā	ἀδῐκουμένω adikouménō		ἀδῐκούμενοι adikoúmenoi	ἀδῐκούμεναι adikoúmenai	ἀδῐκούμενᾰ adikoúmena
Genitive		ἀδῐκουμένου adikouménou	ἀδῐκουμένης adikouménēs	ἀδῐκουμένου adikouménou		ἀδῐκουμένοιν adikouménoin	ἀδῐκουμέναιν adikouménain	ἀδῐκουμένοιν adikouménoin		ἀδῐκουμένων adikouménōn	ἀδῐκουμένων adikouménōn	ἀδῐκουμένων adikouménōn
Dative		ἀδῐκουμένῳ adikouménōi	ἀδῐκουμένῃ adikouménēi	ἀδῐκουμένῳ adikouménōi		ἀδῐκουμένοιν adikouménoin	ἀδῐκουμέναιν adikouménain	ἀδῐκουμένοιν adikouménoin		ἀδῐκουμένοις adikouménois	ἀδῐκουμέναις adikouménais	ἀδῐκουμένοις adikouménois
Accusative		ἀδῐκούμενον adikoúmenon	ἀδῐκουμένην adikouménēn	ἀδῐκούμενον adikoúmenon		ἀδῐκουμένω adikouménō	ἀδῐκουμένᾱ adikouménā	ἀδῐκουμένω adikouménō		ἀδῐκουμένους adikouménous	ἀδῐκουμένᾱς adikouménās	ἀδῐκούμενᾰ adikoúmena
Vocative		ἀδῐκούμενε adikoúmene	ἀδῐκουμένη adikouménē	ἀδῐκούμενον adikoúmenon		ἀδῐκουμένω adikouménō	ἀδῐκουμένᾱ adikouménā	ἀδῐκουμένω adikouménō		ἀδῐκούμενοι adikoúmenoi	ἀδῐκούμεναι adikoúmenai	ἀδῐκούμενᾰ adikoúmena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀδῐκουμένως adikouménōs				ἀδῐκουμενώτερος adikoumenṓteros				ἀδῐκουμενώτᾰτος adikoumenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.