ἀποκρινάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.po.kriː.ná.me.nos/ → /a.po.kriˈna.me.nos/ → /a.po.kriˈna.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.kriː.ná.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.po.kriˈna.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.po.kriˈna.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.po.kriˈna.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.po.kriˈna.me.nos/

Participle

ἀποκρῑνάμενος • (apokrīnámenos) m (feminine ἀποκρῑνᾰμένη, neuter ἀποκρῑνάμενον); first/second declension

1. aorist middle participle of ἀποκρῑ́νω (apokrī́nō)

Declension

First and second declension of ἀ̆ποκρῑνᾰ́μενος; ἀ̆ποκρῑνᾰμένη; ἀ̆ποκρῑνᾰ́μενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀ̆ποκρῑνᾰ́μενος apokrīnámenos	ἀ̆ποκρῑνᾰμένη apokrīnaménē	ἀ̆ποκρῑνᾰ́μενον apokrīnámenon		ἀ̆ποκρῑνᾰμένω apokrīnaménō	ἀ̆ποκρῑνᾰμένᾱ apokrīnaménā	ἀ̆ποκρῑνᾰμένω apokrīnaménō		ἀ̆ποκρῑνᾰ́μενοι apokrīnámenoi	ἀ̆ποκρῑνᾰ́μεναι apokrīnámenai	ἀ̆ποκρῑνᾰ́μενᾰ apokrīnámena
Genitive		ἀ̆ποκρῑνᾰμένου apokrīnaménou	ἀ̆ποκρῑνᾰμένης apokrīnaménēs	ἀ̆ποκρῑνᾰμένου apokrīnaménou		ἀ̆ποκρῑνᾰμένοιν apokrīnaménoin	ἀ̆ποκρῑνᾰμέναιν apokrīnaménain	ἀ̆ποκρῑνᾰμένοιν apokrīnaménoin		ἀ̆ποκρῑνᾰμένων apokrīnaménōn	ἀ̆ποκρῑνᾰμένων apokrīnaménōn	ἀ̆ποκρῑνᾰμένων apokrīnaménōn
Dative		ἀ̆ποκρῑνᾰμένῳ apokrīnaménōi	ἀ̆ποκρῑνᾰμένῃ apokrīnaménēi	ἀ̆ποκρῑνᾰμένῳ apokrīnaménōi		ἀ̆ποκρῑνᾰμένοιν apokrīnaménoin	ἀ̆ποκρῑνᾰμέναιν apokrīnaménain	ἀ̆ποκρῑνᾰμένοιν apokrīnaménoin		ἀ̆ποκρῑνᾰμένοις apokrīnaménois	ἀ̆ποκρῑνᾰμέναις apokrīnaménais	ἀ̆ποκρῑνᾰμένοις apokrīnaménois
Accusative		ἀ̆ποκρῑνᾰ́μενον apokrīnámenon	ἀ̆ποκρῑνᾰμένην apokrīnaménēn	ἀ̆ποκρῑνᾰ́μενον apokrīnámenon		ἀ̆ποκρῑνᾰμένω apokrīnaménō	ἀ̆ποκρῑνᾰμένᾱ apokrīnaménā	ἀ̆ποκρῑνᾰμένω apokrīnaménō		ἀ̆ποκρῑνᾰμένους apokrīnaménous	ἀ̆ποκρῑνᾰμένᾱς apokrīnaménās	ἀ̆ποκρῑνᾰ́μενᾰ apokrīnámena
Vocative		ἀ̆ποκρῑνᾰ́μενε apokrīnámene	ἀ̆ποκρῑνᾰμένη apokrīnaménē	ἀ̆ποκρῑνᾰ́μενον apokrīnámenon		ἀ̆ποκρῑνᾰμένω apokrīnaménō	ἀ̆ποκρῑνᾰμένᾱ apokrīnaménā	ἀ̆ποκρῑνᾰμένω apokrīnaménō		ἀ̆ποκρῑνᾰ́μενοι apokrīnámenoi	ἀ̆ποκρῑνᾰ́μεναι apokrīnámenai	ἀ̆ποκρῑνᾰ́μενᾰ apokrīnámena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀ̆ποκρῑνᾰμένως apokrīnaménōs				ἀ̆ποκρῑνᾰμενώτερος apokrīnamenṓteros				ἀ̆ποκρῑνᾰμενώτᾰτος apokrīnamenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.