ἀποτραπόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.po.tra.pó.me.nos/ → /a.po.traˈpo.me.nos/ → /a.po.traˈpo.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.tra.pó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.po.traˈpo.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.po.traˈpo.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.po.traˈpo.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.po.traˈpo.me.nos/

Participle

ἀποτρᾰπόμενος • (apotrapómenos) m (feminine ἀποτρᾰπομένη, neuter ἀποτρᾰπόμενον); first/second declension

1. aorist middle participle of ἀποτρέπω (apotrépō)

Declension

First and second declension of ἀ̆ποτρᾰπόμενος; ἀ̆ποτρᾰπομένη; ἀ̆ποτρᾰπόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀ̆ποτρᾰπόμενος apotrapómenos	ἀ̆ποτρᾰπομένη apotrapoménē	ἀ̆ποτρᾰπόμενον apotrapómenon		ἀ̆ποτρᾰπομένω apotrapoménō	ἀ̆ποτρᾰπομένᾱ apotrapoménā	ἀ̆ποτρᾰπομένω apotrapoménō		ἀ̆ποτρᾰπόμενοι apotrapómenoi	ἀ̆ποτρᾰπόμεναι apotrapómenai	ἀ̆ποτρᾰπόμενᾰ apotrapómena
Genitive		ἀ̆ποτρᾰπομένου apotrapoménou	ἀ̆ποτρᾰπομένης apotrapoménēs	ἀ̆ποτρᾰπομένου apotrapoménou		ἀ̆ποτρᾰπομένοιν apotrapoménoin	ἀ̆ποτρᾰπομέναιν apotrapoménain	ἀ̆ποτρᾰπομένοιν apotrapoménoin		ἀ̆ποτρᾰπομένων apotrapoménōn	ἀ̆ποτρᾰπομένων apotrapoménōn	ἀ̆ποτρᾰπομένων apotrapoménōn
Dative		ἀ̆ποτρᾰπομένῳ apotrapoménōi	ἀ̆ποτρᾰπομένῃ apotrapoménēi	ἀ̆ποτρᾰπομένῳ apotrapoménōi		ἀ̆ποτρᾰπομένοιν apotrapoménoin	ἀ̆ποτρᾰπομέναιν apotrapoménain	ἀ̆ποτρᾰπομένοιν apotrapoménoin		ἀ̆ποτρᾰπομένοις apotrapoménois	ἀ̆ποτρᾰπομέναις apotrapoménais	ἀ̆ποτρᾰπομένοις apotrapoménois
Accusative		ἀ̆ποτρᾰπόμενον apotrapómenon	ἀ̆ποτρᾰπομένην apotrapoménēn	ἀ̆ποτρᾰπόμενον apotrapómenon		ἀ̆ποτρᾰπομένω apotrapoménō	ἀ̆ποτρᾰπομένᾱ apotrapoménā	ἀ̆ποτρᾰπομένω apotrapoménō		ἀ̆ποτρᾰπομένους apotrapoménous	ἀ̆ποτρᾰπομένᾱς apotrapoménās	ἀ̆ποτρᾰπόμενᾰ apotrapómena
Vocative		ἀ̆ποτρᾰπόμενε apotrapómene	ἀ̆ποτρᾰπομένη apotrapoménē	ἀ̆ποτρᾰπόμενον apotrapómenon		ἀ̆ποτρᾰπομένω apotrapoménō	ἀ̆ποτρᾰπομένᾱ apotrapoménā	ἀ̆ποτρᾰπομένω apotrapoménō		ἀ̆ποτρᾰπόμενοι apotrapómenoi	ἀ̆ποτρᾰπόμεναι apotrapómenai	ἀ̆ποτρᾰπόμενᾰ apotrapómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀ̆ποτρᾰπομένως apotrapoménōs				ἀ̆ποτρᾰπομενώτερος apotrapomenṓteros				ἀ̆ποτρᾰπομενώτᾰτος apotrapomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.