ἀπόπληκτος

Ancient Greek

Etymology

From ἀποπλήσσω (apoplḗssō, “I strike with a stroke”) +‎ -τος (-tos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pó.plɛːk.tos/ → /aˈpo.plik.tos/ → /aˈpo.plik.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pó.plɛːk.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈpo.ple̝k.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈpo.plik.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈpo.plik.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈpo.plik.tos/

Adjective

ᾰ̓πόπληκτος • (apóplēktos) m or f (neuter ᾰ̓πόπληκτον); second declension

1. Stricken by a stroke
2. dumb, astounded, senseless
3. crippled

Inflection

Second declension of ᾰ̓πόπληκτος; ᾰ̓πόπληκτον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓πόπληκτος apóplēktos	ᾰ̓πόπληκτον apóplēkton		ᾰ̓ποπλήκτω apoplḗktō	ᾰ̓ποπλήκτω apoplḗktō		ᾰ̓πόπληκτοι apóplēktoi	ᾰ̓πόπληκτᾰ apóplēkta
Genitive		ᾰ̓ποπλήκτου apoplḗktou	ᾰ̓ποπλήκτου apoplḗktou		ᾰ̓ποπλήκτοιν apoplḗktoin	ᾰ̓ποπλήκτοιν apoplḗktoin		ᾰ̓ποπλήκτων apoplḗktōn	ᾰ̓ποπλήκτων apoplḗktōn
Dative		ᾰ̓ποπλήκτῳ apoplḗktōi	ᾰ̓ποπλήκτῳ apoplḗktōi		ᾰ̓ποπλήκτοιν apoplḗktoin	ᾰ̓ποπλήκτοιν apoplḗktoin		ᾰ̓ποπλήκτοις apoplḗktois	ᾰ̓ποπλήκτοις apoplḗktois
Accusative		ᾰ̓πόπληκτον apóplēkton	ᾰ̓πόπληκτον apóplēkton		ᾰ̓ποπλήκτω apoplḗktō	ᾰ̓ποπλήκτω apoplḗktō		ᾰ̓ποπλήκτους apoplḗktous	ᾰ̓πόπληκτᾰ apóplēkta
Vocative		ᾰ̓πόπληκτε apóplēkte	ᾰ̓πόπληκτον apóplēkton		ᾰ̓ποπλήκτω apoplḗktō	ᾰ̓ποπλήκτω apoplḗktō		ᾰ̓πόπληκτοι apóplēktoi	ᾰ̓πόπληκτᾰ apóplēkta
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ᾰ̓ποπλήκτως apoplḗktōs			ᾰ̓ποπληκτότερος apoplēktóteros			ᾰ̓ποπληκτότᾰτος apoplēktótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

See also

• ἀποπληκτικός (apoplēktikós)

Further reading

• “ἀπόπληκτος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀπόπληκτος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἀπόπληκτος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀπόπληκτος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • crazy idem, page 182.
  • delirious idem, page 208.
  • demented idem, page 209.
  • deranged idem, page 213.
  • distracted idem, page 242.
  • dumfound idem, page 256.
  • frantic idem, page 343.
  • frenzied idem, page 344.
  • furious idem, page 350.
  • infatuated idem, page 437.
  • insane idem, page 443.
  • light-headed idem, page 491.
  • mad idem, page 506.
  • raving idem, page 674.