ἄσκεπτος

Ancient Greek

Etymology

From ἀ- (a-, not) +‎ σκέπτομαι (sképtomai, “to see”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ás.kep.tos/ → /ˈas.cep.tos/ → /ˈas.cep.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ás.kep.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈas.kep.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈas.cep.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈas.cep.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈas.cep.tos/

Adjective

ἄσκεπτος • (áskeptos) m or f (neuter ἄσκεπτον); second declension

1. inconsiderate, unreflecting
2. unconsidered, unobserved
3. unseen, hidden
4. too small to be observed, negligible

Declension

Second declension of ἄσκεπτος; ἄσκεπτον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἄσκεπτος áskeptos	ἄσκεπτον áskepton		ἀσκέπτω asképtō	ἀσκέπτω asképtō		ἄσκεπτοι áskeptoi	ἄσκεπτᾰ áskepta
Genitive		ἀσκέπτου asképtou	ἀσκέπτου asképtou		ἀσκέπτοιν asképtoin	ἀσκέπτοιν asképtoin		ἀσκέπτων asképtōn	ἀσκέπτων asképtōn
Dative		ἀσκέπτῳ asképtōi	ἀσκέπτῳ asképtōi		ἀσκέπτοιν asképtoin	ἀσκέπτοιν asképtoin		ἀσκέπτοις asképtois	ἀσκέπτοις asképtois
Accusative		ἄσκεπτον áskepton	ἄσκεπτον áskepton		ἀσκέπτω asképtō	ἀσκέπτω asképtō		ἀσκέπτους asképtous	ἄσκεπτᾰ áskepta
Vocative		ἄσκεπτε áskepte	ἄσκεπτον áskepton		ἀσκέπτω asképtō	ἀσκέπτω asképtō		ἄσκεπτοι áskeptoi	ἄσκεπτᾰ áskepta
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἀσκέπτως asképtōs			ἀσκεπτότερος askeptóteros			ἀσκεπτότᾰτος askeptótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ἄσκεπτος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἄσκεπτος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἄσκεπτος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἄσκεπτος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)