Ἀναιίτης

Ancient Greek

edit

Etymology

edit

From Ἄναιᾰ (Ánaia, Anaea) +‎ -ῑ́της (-ī́tēs, masculine demonymic suffix).

Pronunciation

edit
 

Noun

edit

Ἀναιῑ́της (Anaiī́tēsm (genitive Ἀναιῑ́του); first declension

  1. an inhabitant of Anaea

Inflection

edit

Descendants

edit
  • Greek: Αναιίτης (Anaiítis)

References

edit