Ἀναιίτης

Ancient Greek edit

Etymology edit

From Ἄναιᾰ (Ánaia, Anaea) +‎ -ῑ́της (-ī́tēs, masculine demonymic suffix).

Pronunciation edit

 

Noun edit

Ἀναιῑ́της (Anaiī́tēsm (genitive Ἀναιῑ́του); first declension

  1. an inhabitant of Anaea

Inflection edit

Descendants edit

  • Greek: Αναιίτης (Anaiítis)

References edit