Ἐμισηνός
Ancient Greek
editNoun
editἘμισηνός • (Emisēnós) m (genitive Ἐμισηνοῦ); second declension
- Alternative form of Ἐμεσηνός (Emesēnós)
Inflection
edit| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ Ἐμισηνός ho Emisēnós |
τὼ Ἐμισηνώ tṑ Emisēnṓ |
οἱ Ἐμισηνοί hoi Emisēnoí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ Ἐμισηνοῦ toû Emisēnoû |
τοῖν Ἐμισηνοῖν toîn Emisēnoîn |
τῶν Ἐμισηνῶν tôn Emisēnôn | ||||||||||
| Dative | τῷ Ἐμισηνῷ tôi Emisēnôi |
τοῖν Ἐμισηνοῖν toîn Emisēnoîn |
τοῖς Ἐμισηνοῖς toîs Emisēnoîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν Ἐμισηνόν tòn Emisēnón |
τὼ Ἐμισηνώ tṑ Emisēnṓ |
τοὺς Ἐμισηνούς toùs Emisēnoús | ||||||||||
| Vocative | Ἐμισηνέ Emisēné |
Ἐμισηνώ Emisēnṓ |
Ἐμισηνοί Emisēnoí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||