ἡμεροφύλαξ

Ancient Greek

Etymology

From ἡμέρα (hēméra, “day”) +‎ φύλαξ (phúlax, “guard”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛː.me.ro.pʰý.laks/ → /i.me.roˈɸy.laks/ → /i.me.roˈfi.laks/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.me.ro.pʰý.laks/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝.me.roˈpʰy.laks/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.me.roˈɸy.laks/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.me.roˈfy.laks/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.me.roˈfi.laks/

Noun

ἡμεροφῠ́λᾰξ • (hēmerophúlax) m (genitive ἡμεροφῠ́λᾰκος); third declension

1. day-watcher

   Synonym: ἡμεροσκόπος (hēmeroskópos)

Inflection

Third declension of ὁ ἡμεροφῠ́λᾰξ; τοῦ ἡμεροφῠ́λᾰκος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ἡμεροφῠ́λᾰξ ho hēmerophúlax	τὼ ἡμεροφῠ́λᾰκε tṑ hēmerophúlake	οἱ ἡμεροφῠ́λᾰκες hoi hēmerophúlakes
Genitive	τοῦ ἡμεροφῠ́λᾰκος toû hēmerophúlakos	τοῖν ἡμεροφῠλᾰ́κοιν toîn hēmerophulákoin	τῶν ἡμεροφῠλᾰ́κων tôn hēmerophulákōn
Dative	τῷ ἡμεροφῠ́λᾰκῐ tôi hēmerophúlaki	τοῖν ἡμεροφῠλᾰ́κοιν toîn hēmerophulákoin	τοῖς ἡμεροφῠ́λᾰξῐ / ἡμεροφῠ́λᾰξῐν toîs hēmerophúlaxi(n)
Accusative	τὸν ἡμεροφῠ́λᾰκᾰ tòn hēmerophúlaka	τὼ ἡμεροφῠ́λᾰκε tṑ hēmerophúlake	τοὺς ἡμεροφῠ́λᾰκᾰς toùs hēmerophúlakas
Vocative	ἡμεροφῠ́λᾰξ hēmerophúlax	ἡμεροφῠ́λᾰκε hēmerophúlake	ἡμεροφῠ́λᾰκες hēmerophúlakes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ἡμεροφῠλᾰκέω (hēmerophulakéō)

Further reading

• “ἡμεροφύλαξ”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἡμεροφύλαξ in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette