ὀδυρόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /o.dyː.ró.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /o.dyˈro.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /o.ðyˈro.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /o.ðyˈro.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /o.ðiˈro.me.nos/

Participle

ὀδῡρόμενος • (odūrómenos) m (feminine ὀδῡρομένη, neuter ὀδῡρόμενον); first/second declension

present middle participle of ὀδῡ́ρομαι (odū́romai)

Declension

First and second declension of ὀδῡρόμενος; ὀδῡρομένη; ὀδῡρόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ὀδῡρόμενος odūrómenos	ὀδῡρομένη odūroménē	ὀδῡρόμενον odūrómenon	ὀδῡρομένω odūroménō	ὀδῡρομένᾱ odūroménā	ὀδῡρομένω odūroménō	ὀδῡρόμενοι odūrómenoi	ὀδῡρόμεναι odūrómenai	ὀδῡρόμενᾰ odūrómena
Genitive	ὀδῡρομένου odūroménou	ὀδῡρομένης odūroménēs	ὀδῡρομένου odūroménou	ὀδῡρομένοιν odūroménoin	ὀδῡρομέναιν odūroménain	ὀδῡρομένοιν odūroménoin	ὀδῡρομένων odūroménōn	ὀδῡρομένων odūroménōn	ὀδῡρομένων odūroménōn
Dative	ὀδῡρομένῳ odūroménōi	ὀδῡρομένῃ odūroménēi	ὀδῡρομένῳ odūroménōi	ὀδῡρομένοιν odūroménoin	ὀδῡρομέναιν odūroménain	ὀδῡρομένοιν odūroménoin	ὀδῡρομένοις odūroménois	ὀδῡρομέναις odūroménais	ὀδῡρομένοις odūroménois
Accusative	ὀδῡρόμενον odūrómenon	ὀδῡρομένην odūroménēn	ὀδῡρόμενον odūrómenon	ὀδῡρομένω odūroménō	ὀδῡρομένᾱ odūroménā	ὀδῡρομένω odūroménō	ὀδῡρομένους odūroménous	ὀδῡρομένᾱς odūroménās	ὀδῡρόμενᾰ odūrómena
Vocative	ὀδῡρόμενε odūrómene	ὀδῡρομένη odūroménē	ὀδῡρόμενον odūrómenon	ὀδῡρομένω odūroménō	ὀδῡρομένᾱ odūroménā	ὀδῡρομένω odūroménō	ὀδῡρόμενοι odūrómenoi	ὀδῡρόμεναι odūrómenai	ὀδῡρόμενᾰ odūrómena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ὀδῡρομένως odūroménōs			ὀδῡρομενώτερος odūromenṓteros			ὀδῡρομενώτᾰτος odūromenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.