Home
Random
Log in
Settings
Donations
About Wiktionary
Disclaimers
Search
唱法
Language
Watch
Edit
Contents
1
Chinese
1.1
Pronunciation
1.2
Noun
1.2.1
Derived terms
1.2.2
Descendants
Chinese
edit
sing; to call loudly; to chant
law; method; way
law; method; way; Buddhist teaching; Legalist; France (abbrev.)
simp.
and
trad.
(
唱法
)
唱
法
Pronunciation
edit
Mandarin
(
Pinyin
)
:
chàngfǎ
(
Zhuyin
)
:
ㄔㄤˋ ㄈㄚˇ
Cantonese
(
Jyutping
)
:
coeng
3
faat
3
Hakka
(
Sixian
,
PFS
)
:
chhong-fap
Mandarin
(
Standard Chinese
)
+
Hanyu Pinyin
:
chàngfǎ
Zhuyin
:
ㄔㄤˋ ㄈㄚˇ
Tongyong Pinyin
:
chàngfǎ
Wade–Giles
:
chʻang
4
-fa
3
Yale
:
chàng-fǎ
Gwoyeu Romatzyh
:
chanqfaa
Palladius
:
чанфа
(čanfa)
Sinological
IPA
(
key
)
:
/ʈ͡ʂʰɑŋ⁵¹ fä²¹⁴⁻²¹⁽⁴⁾/
Cantonese
(
Standard Cantonese
,
Guangzhou
–
Hong Kong
)
+
Jyutping
:
coeng
3
faat
3
Yale
:
cheung faat
Cantonese Pinyin
:
tsoeng
3
faat
8
Guangdong Romanization
:
cêng
3
fad
3
Sinological
IPA
(
key
)
:
/t͡sʰœːŋ³³ faːt̚³/
Hakka
(
Sixian
, incl.
Miaoli
and
Meinong
)
Pha̍k-fa-sṳ
:
chhong-fap
Hakka Romanization System
:
cong fab`
Hagfa Pinyim
:
cong
4
fab
5
Sinological
IPA
:
/t͡sʰoŋ⁵⁵ fap̚²/
Noun
edit
唱法
way
of
singing
; the singing
technique
Derived terms
edit
原生態唱法
/
原生态唱法
民族唱法
(
mínzú chàngfǎ
)
流行唱法
美聲唱法
/
美声唱法
(
měishēng chàngfǎ
)
通俗唱法
Descendants
edit
Sino-Xenic
(
唱法
):
→
Korean:
창법(唱法)
(
changbeop
)