-μενος

See also: -μένος and μένος

Ancient Greek

Alternative forms

• -μένος (-ménos) — perfect mediopassive

Etymology

From Proto-Indo-European *-mh₁nos (“mediopassive participle”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.nos/ → /me.nos/ → /me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.nos/

Suffix

-μενος • (-menos) m (feminine -μένη, neuter -μενον); first/second declension

1. Added to tense stems of verbs to form middle, passive, and mediopassive participles
   1. present mediopassive like λῡόμενος (lūómenos)
   2. future middle and passive like λῡσόμενος (lūsómenos), λῠθησόμενος (luthēsómenos)
   3. aorist middle like λῡσᾰ́μενος (lūsámenos)
   4. perfect mediopassive like λελῠμένος (leluménos) → see -μένος (-ménos)

Inflection

First and second declension of -μενος; -μένη; -μενον (all except perfect mediopassive, Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		-μενος -menos	-μένη -ménē	-μενον -menon		-μένω -ménō	-μένᾱ -ménā	-μένω -ménō		-μενοι -menoi	-μεναι -menai	-μενᾰ -mena
Genitive		-μένου -ménou	-μένης -ménēs	-μένου -ménou		-μένοιν -ménoin	-μέναιν -ménain	-μένοιν -ménoin		-μένων -ménōn	-μένων -ménōn	-μένων -ménōn
Dative		-μένῳ -ménōi	-μένῃ -ménēi	-μένῳ -ménōi		-μένοιν -ménoin	-μέναιν -ménain	-μένοιν -ménoin		-μένοις -ménois	-μέναις -ménais	-μένοις -ménois
Accusative		-μενον -menon	-μένην -ménēn	-μενον -menon		-μένω -ménō	-μένᾱ -ménā	-μένω -ménō		-μένους -ménous	-μένᾱς -ménās	-μενᾰ -mena
Vocative		-μενε -mene	-μένη -ménē	-μενον -menon		-μένω -ménō	-μένᾱ -ménā	-μένω -ménō		-μενοι -menoi	-μεναι -menai	-μενᾰ -mena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		-μένως -ménōs				-μενώτερος -menṓteros				-μενώτᾰτος -menṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of -μένος; -μένη; -μένον (perfect mediopassive, Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		-μένος -ménos	-μένη -ménē	-μένον -ménon		-μένω -ménō	-μένᾱ -ménā	-μένω -ménō		-μένοι -ménoi	-μέναι -ménai	-μένᾰ -ména
Genitive		-μένου -ménou	-μένης -ménēs	-μένου -ménou		-μένοιν -ménoin	-μέναιν -ménain	-μένοιν -ménoin		-μένων -ménōn	-μένων -ménōn	-μένων -ménōn
Dative		-μένῳ -ménōi	-μένῃ -ménēi	-μένῳ -ménōi		-μένοιν -ménoin	-μέναιν -ménain	-μένοιν -ménoin		-μένοις -ménois	-μέναις -ménais	-μένοις -ménois
Accusative		-μένον -ménon	-μένην -ménēn	-μένον -ménon		-μένω -ménō	-μένᾱ -ménā	-μένω -ménō		-μένους -ménous	-μένᾱς -ménās	-μένᾰ -ména
Vocative		-μένε -méne	-μένη -ménē	-μένον -ménon		-μένω -ménō	-μένᾱ -ménā	-μένω -ménō		-μένοι -ménoi	-μέναι -ménai	-μένᾰ -ména
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		-μένως -ménōs				-μενώτερος -menṓteros				-μενώτᾰτος -menṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

See also

• Category:Ancient Greek participles

References

• Smyth, Herbert Weir (1920) “Part II: Inflection”, in A Greek grammar for colleges, Cambridge: American Book Company, § 470.c