-ariusz
Polish edit
Etymology edit
Derived from Latin -ārius, from words such as emisariusz.[1][2] Doublet of -arz.
Pronunciation edit
Suffix edit
-ariusz m pers
Declension edit
Declension of -ariusz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | -ariusz | -ariusze |
| genitive | -ariusza | -ariuszy |
| dative | -ariuszowi | -ariuszom |
| accusative | -ariusza | -ariuszy |
| instrumental | -ariuszem | -ariuszami |
| locative | -ariuszu | -ariuszach |
| vocative | -ariuszu | -ariusze |
Derived terms edit
References edit
- ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “-ariusz”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “-ariusz”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
Further reading edit
- -ariusz in Polish dictionaries at PWN