Latin

edit
 
English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Pronunciation

edit

Proper noun

edit

Balventius m (genitive Balventiī or Balventī); second declension

  1. A Roman nomen gentilicium, gens or "family name" is known chiefly from a person by:
    1. Titus Balventius, a Primus pilus in the command of Quintus Titurius Sabinus in Gaul.
    • c. 52 BCE, Julius Caesar, Commentarii de Bello Gallico 5.35:
      Tum Tito Balventio, qui superiore anno primum pilum duxerat, viro forti et magnae auctoritatis, utrumque femur tragula traicitur;
      At length, each thigh of T. Balventius, who the year before had been chief centurion, a brave man and one of great authority, is pierced with a javelin;

Declension

edit

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative Balventius Balventiī
Genitive Balventiī
Balventī1
Balventiōrum
Dative Balventiō Balventiīs
Accusative Balventium Balventiōs
Ablative Balventiō Balventiīs
Vocative Balventī Balventiī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).