Dutch

edit

Etymology

edit

First attested as ten buekelaer in 1374. Compound of beuk (beech, Fagus sylvatica) and laar (intensively cultivated forest).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈbøː.kəˌlaːr/
  • Hyphenation: Beu‧ke‧laar

Proper noun

edit

Beukelaar n

  1. A hamlet in Meierijstad, Noord-Brabant, Netherlands.

References

edit
  • van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) Nederlandse plaatsnamen verklaard (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN