See also: bismut and bismút

German

edit

Alternative forms

edit

Pronunciation

edit
  • Audio:(file)

Noun

edit

Bismut n (strong, genitive Bismuts or (rare) Bismutes, no plural)

  1. bismuth

Declension

edit

Coordinate terms

edit

Further reading

edit
  • Bismut” in Duden online
  • Bismut” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache

Luxembourgish

edit
Chemical element
Bi
Previous: Bläi (Pb)
Next: Polonium (Po)

Noun

edit

Bismut m (uncountable)

  1. bismuth